De grote verhaal schrijf-Update

Klets hierover de Update van 25 Oktober 2017:

Hallo feeën en Specialisten! Leuk dat jullie weer langs zijn
gevlogen voor een nieuwe Update. De titel van deze Update kan
misschien raar aan voelen. Maar er is gewoon iets
wat uit mijn hoofd moet. Ik wil vertellen wat (verhaal) schrijven echt voor mij betekend.
Daar gaat deze update ook over. Het is soort interview, maar dan met mezelf, haha.
Volgens mij is het nu wel duidelijk voor nu.
Laten we maar direct beginnen:


Wat betekend verhaal schrijven voor mij?
Ik schrijf nu al sinds de Site begon al Winx Club verhalen
en schrijf drie keer in de week Updates voor jullie.
Maar ik heb nooit echt uitgelegt hoeveel het voor me betekend.
Ik doe verhaal schrijven niet zomaar. Ik doe het niet om
jullie te pleasen ofzo. Verhaal schrijven is echt mijn hobby, nouja
was het. Want het is nu tot iets groters uit gebloeit. Verhalen schrijven
is nu mijn passie en mijn ambitie. Ik vindt het zo ontzettend leuk om te doen,
ik vindt het nog leuker dan tekenen zelfs. Tekenen zie ik voor mij
als een bijzaak, maar verhaal schrijven maakt mij echt blij.
Ik doe het niet voor de bezoekers en voor de lezers,
ik steek er bij elk hoofdstuk al mijn hart in. Ik kan niet omschrijven
hoe leuk ik het vindt elke maand een nieuw vervolg voor jullie te maken.
Ik kan wel vertellen dat nadat het nieuwe hoofdstuk
af is ik al gauw weer aan de andere begin, zo leuk vindt ik het!

Waarom duren vervolgen altijd een maand?
Ik ben nu op het moment dat ik voel dat ik heel goed ben in schrijven.
Ik ben gewoon zo een fan geworden in mijn eigen verhaal, omdat ik het zelf mag schrijven.
Waarom duren vervolgen altijd een maand, als ik het zo leuk vindt?
Goede vraag! Vroeger maakte ik vervolgen voor 1 per week.
Maar ik merkte dat ik daar niet vrolijker op werdt. Het voelde
meer als huiswerk als iets wat ik leuk vondt om te doen,
ik voelde me zo geforceerd om elke week een nieuw vervolg te plaatsen,
mijn vriendin zei zelfs dat ze dat merkte aan mijn vervolgen
hoe gehaast ze waren en hoe uitgeput ik er van werdt.
Veel van mijn rest van mijn vrijetijd ging eraan stuk.
Daarom heb ik later besloten maar 1 keer per maand een vervolg
te maken, dit werkt veel beter voor me! Ik voel
me niet zo opgejaagd en kan netjes de tijd nemen om een vervolg te maken.
Hoe langer het duurt, hoe beter, zeggen ze weleens!
Nee, ik doe dit niet omdat ik lui ben.
Ik wilde er juist hiermee voorzorgen dat elk vervolg goede content
zou bevatten en dat ik dingen goed kon uitwerken.
Ik wilde dat gehaaste gedoe niet meer.
Goede content betekend heel veel voor me en voor een goed verhaal!
De nieuwe verhalen worden lastiger, want ze geven me
meer uitdagingen, en daar heb ik nu eenmaal meer tijd voor nodig.

Wat zijn mijn tips voor verhaal schrijven?
Ik heb ontzettend veel geleerd in de loop van de vijf Winx Club verhalen die
nu op de Site staan. Ik heb veel fouten gemaakt, als ik soms
verhalen teruglees zie ik altijd wat beter kon.
Door mijn leerproces heb ik vooral geleerd dat je in
verhalen schrijven moet durven! Als je niet durft,
heb je geen goed verhaal. Je eigen leven is ook net
een verhaal, maak het precies zo! In het leven gebeuren heftige en
verdrietige dingen, maak het net zo! Wees niet bang dat je het te heftig maakt.
Met een verhaal schrijven zijn er geen limieten.
Alles is mogelijk. Er zijn geen regels. Al gaat dit over het plot of
het dialoog. Zelfs het dialoog kan heftig zijn,
bijvoorbeeld een drama scene, als je het echt heftig wilt maken,
gebruik hoofdletters, bijvoorbeeld als iemand schreeuwt
of iemand héél boos is. De impact komt dan veel effectiever en realistischer aan.


Wat vondt ik van mijn eigen verhalen?
Ik vondt al mijn verhalen ontzettend leuk om te maken, als ik
ze teruglees schieten er altijd weer herrineringen
op toen ik ze schreef. Mijn favoriete verhalen om te schrijven waren
’De terugkeer van Nabu’ en ’Bloomix On Earth’. Daar heb
ik echt met plezier aangewerkt.

Een groot avontuur:
Mijn allereerste verhaal, wat een herrineringen.
Ik vondt het leukste daaraan vanwege Universix.
Vincent vondt ik ook grappig om te doen, maar
nu ik erop terug kijk was hij niet echt een serieuze
bedreiging, hij was meer de grapjas-vijand. Ik hou
daar niet zo meer van nu. In het tweede deel 2 van Een Groot Avontuur
wordt alles beter, haha.
De terugkeer van Nabu:
Die was ontzettend cool om te doen! Waarom?
Omdat het zo vol mysteries zat, en vooral die finale
met bezeten Nabu door kwade geest was echt spannend.
Soms vindt ik verhalen schrijven net zo spannend
als jullie het vinden om te lezen, haha.
Uitgehuwelijkt:
Dit verhaal was ook wel leuk, omdat hij anders was.
Maar nu ik erop terug kijk vindt ik hem niet zo leuk.
Het zit vol met plot gaten, zoals Layla die werdt uitgehuwelijktt
terwijl ze in Seizoen 3 al werdt uitgehuwelijkt aan Nabu.
Ik had toen nog niet zoveel Winx kennis.
De laatste uitdaging:
De laatste uitdaging is waar alles donkerder en volwassener werdt.
De vierde Trix keert terug met krachten van de dood.
Liv die haar ouders en vriendje verloren had aan ongeluk.
Dit verhaal was best wel weemoedig, ik liet me soms iets
te veel meeslepen, er zijn ook veel doden in het verhaal.
Bloomix On Earth:
Dit verhaal was echt soap versie van Winx Club, dit was
zo dramatisch, ik vondt het heel cool. Vooral
de goede Trix was heel leuk om te schrijven.
Maar nu hebben ze een groot meningsverschil
met De Winx over Venus doden of goed maken,
die wending ben ik vooral heel trots op.
Waarom zeg ik vondt? Omdat Bloomix On Earth bijna
tot haar einde komt. Het verhaallijn met de goden is het laatste.
De finale is dus bijna inzicht. Ik zal beloven dat het einde
spetterend zal zijn (en ik weet nu al een beetje hoe).


Wat is mijn inspiratie?
Inspiratie betekend niet dat iets nageaapt is.
Het is gewoon een idee op doen, want je wilt het beste
maken van je verhaal. Deel van mijn verhalen
zijn wel door mijzelf verzonnen. Bloomix On Earth
lijkt heel erg op World of Winx Seizoen 2. Maar dit is niet
na-geaapt. Het verhaal in Bloomix On Earth met Venus en haar liefdesverhaal
was veel eerder bedacht, dan Seizoen 2 van Wow uitkwam.
Ik wilde namelijk altijd al een tragisch liefdesverhaal schrijven.
Dit is niet gelogen. Mijn inspiratie is soap series, zoals GTST en Pretty Little Lairs.
En vooral Japanse Animes zoals Sailor Moon. Ik kijk altijd naar die TV-series
om te kijken hoe ze sommige dingen aanpakken. En mijn doel is volwassen thema’s,
zoals verraad, dood, marteling. Dat is waarom mijn verhalen grijze moralen bevatten.

Ik zie TV-series altijd als verhalen, maar dan met beelden.
En ook andersom: Ik zie verhalen als TV-series, maar dan zonder beelden.
Als ik series kijk, kijk ik altijd met mijn schrijver bril naar ze,
dat deed ik ook in mijn Review van Maandag op de nieuwe Mysticons serie
op Nickelodeon. Ik merk dat ik met mijn schrijver bril veel meer zie.
Ik zie altijd meer als het oog zelf. Ik zie veel meer
op manier van een schrijver. Ik zie veel meer details, zoals wat
en waarom de maker dat en dit deed. Ik zie ook veel gauwer
fouten, bijvoorbeeld of een moment emotioneler mocht of niet.
En ik zie vooral heel gauw of een moment plat valt omdat het dialoog
slecht geschreven is. Ik zie ook veel gauwer als een scene filler
was of gewoon omdat makers lui waren. Noem maar op. Zulke dingen vang
ik veel vaker op, want ik kan me nu verplaatsen in de maker.
Ik analyseer nu echt veel dingen bij het kijken van een TV-serie.

Waarom zijn mijn verhalen niet kinderlijker?
Omdat dat dat gewoon niet mijn stijl is. Ik heb het geprobeerd
met Bloomix On Earth wat lichter te maken. Maar ik bleef
toch weer uitkomen op volwassenere thema’s. Ik hou
heel erg van realistische dingen, zo moet dat dus
ook in mijn verhaal. De wereld is zelf ook een heftige plek,
zo moet dat dus ook in verhalen.

Dit was de grote verhaal-schrijf Update.
Pff. Dat was veel. Ik ben blij dat ik het heb gedaan.
Er zat zoveel gedachten in mijn hoofd wat er gewoon uit moest,
gedachten van de afgelopen maanden, of zelfs jaren
wat ik altijd al heb willen zeggen tegen jullie.
Er was zoveel wat ik wou vertellen over mijn passie voor schrijven.
Ik weet niet of ik er ooit mijn carriere van wil maken,
maar zoals ze zeggen: you never know.
Het is in ieder geval het beste waar ik tot nu toe voor leef.
Ik doe Updates schrijven ook nog steeds met ontzettend veel plezier.
Ik ben blij dat jullie er zijn. Jullie maken de Site compleet.
En vooral voor de mensen die er al sinds het begin van De Site zijn,
ik vindt het zo speciaal dat jullie er in 5 jaar nog steeds zijn.
Dat doet me heel erg goed. Maar natuurlijk ook voor de rest van de bezoekers
die er wat korter zijn, ook een grote dankjewel.
Jullie verdienen het allemaal