Ik herinner mijn vorige levens (bestaat reïncarnatie echt?)

Klets hierover de Update van 4 Februari 2019:

Hey Winx-fans!    Leuk dat jullie weer lezen, het is weer tijd voor nieuwe Life-Story.
Ik weet dat het nog niet zolang geleden is, maar dit is iets
wat ik echt tegen jullie moet en wil vertellen vandaag,
maar voordat we beginnen even een nieuwtje over mijn gezondheid:
Ik voel me een stuk beter, het gaat ook stuk beter met me.
Voor de mensen die het niet wisten: Ik had griep vorige week,
en daardoor kon ik niet werken, en lag ik de hele dag in bed,
ik heb nog steeds wel last van mijn verkoudheid en verstopte neus,
maar verder voel ik me weer uitstekend, ik ben ook gewoon weer gaan werken vandaag  
Hopelijk gat de verkoudheid ook weer snel over. Terug naar de Update:
Geloof jij in het volgende/vorige leven?    Ik geloofde er eerst niet in,
en dacht dat de bekende quote: ’You Only Live Once’ echt klopte,
totdat ik erachter kwam dat ikzelf misschien maar liefst al twee keer eerder
al heb geleefd, dat veranderde mijn hele perspectief op het leven en de wereld.
Vandaag ga ik vertellen over hoe ik hierachter ben gekomen:


Vorige levens is tegenwoordig (helaas) nog steeds een taboe in de maatschappij,
het is niet iets dat je zomaar verteld bij de thee en een koekje,
het is moeilijk om te zeggen: ’Hey, ik herriner me mijn vorige leven!’.
Een grote kans is dat mensen je raar gaan aankijken of uitlachen,
en zeggen: ’Het zit allemaal in je hoofd’. Wetenschappelijk is het (nog)
niet te bewijzen of vorige levens bestaan. Maar waarom zou
je maar een keer leven?    Leven is iets wat voortdurend doorgaat,
ik geloof dat je ziel nog steeds doorleeft nadat je dood bent gegaan,
en bewaart blijft, maar hoe weet ik zeker dat ik eerder heb geleefd,
en hoe ontdekte ik het? :oHet antwoord op de eerste vraag is: Ik krijg
informatie in mijn hoofd uit het verleden die mij vertellen hoe ik vroeger heette, en
door beelden in mijn hoofd zie ik waar ik leefde, en hoe ik eruit zag.
Soms als ik me heel goed concentreer kan ik terug gaan naar mijn vorige leven,
en de evenementen herbeleven, zoals voelen hoe ik me toenertijd voelde.
Ik krijg beelden in mijn hoofd doormiddel van visioenen, die visioenen
zijn metaforen, en proberen me doormiddel van symbolen me iets te vertellen,
in mijn visioenen ziet alles er onecht en raar uit, maar dat komt
omdat het metaforen zijn, en niet letterlijk.
Het antwoord op de tweede vraag is: Ik kreeg mijn eerste beelden
vier jaar geleden op een doodnormale middag van 2015, waar ik net terug was
van dagje zwemmen, kreeg ik mijn eerste visioen.

Het was heel erg gek
en een beetje eng. Toen dacht ik niet meteen: ’ Hey! Dit is van mijn vorige leven!’
Ik dacht dat het gewoon mijn creatieve verbeelding was,
en ging door met mijn dag. Maar toch, dacht ik: zoiets heb ik nog nooit meegemaakt?
Waarom krijg ik dit? Ik was ook helemaal niet bezig met vorige levens, enzovoort,
ik dacht: Wat betekend dit? Wat willen ze me vertellen?
Totdat ik er steeds meer kreeg. Ik kreeg er toen nog lang daarna nog een visioen.
In het eerste visioen zag ik een klein meisje met een rood jurkje aan
wandelend in een soort doolhof-achtig tuin met hekken en veel struiken.
Het meisje had een rood hoofddoekje op en vlechten in, en dat verbaasd me,
want dat meisje is waar ik vroeger vaak over droomde of fantaseerde.
Vroeger heb ik precies zo een meisje (onbewust) getekend op één van mijn Topmodel tekenboeken,
ik weet niet waarom, er was iets wat me aan haar aangetrokken voelde,
maar ik kon nooit mijn vinger leggen op wat Het was alsof ik haar kende,
maar nooit heb ik haar ooit eerder in mijn leven gehad. Ze had veel gelijkenissen met
het meisje uit het sprookje Roodkapje, maar daar op leek ze zelfs niet helemaal precies
op, en dat vondt ik zo merkwaardig. Nu sinds kort realiseer ik me dat dat misschien
mezelf was in mijn vorige leven. En het gekke is dat ik nooit van rood heb gehouden,
maar ik ontdekte laatst dat alles wat ik nu niet leuk vindt, ik in mijn vorige leven wel leuk vondt
Maar, het jurkje dat dat meisje aan had waren jurkjes dat ik vroeger als kind heel vaak in de zomer aan had,
pas op latere leeftijd ben ik van broeken gaan houden. Ik herriner me als kind
dat ik altijd vage herrineringen had van een huis, die ik in het echt nog nooit had gezien,
maar toch wel herrinerde voor één van andere reden. Het was een klein huis,
de eetruimte was in de vorm van een soort koepel, de ramen waren heel groot,
geen vensterbanken, ze gingen tot aan de grond. Tot aan een paar jaar geleden
dat ik dit huis per toeval ineens in het echt zag, en toen voelde
het meteen heel erg bekend, zelfs dat ik nieuw visioen kreeg
van mezelf die zat te kijken uit die grote ramen van dat huis


Sinds dien begon ik mijn visioenen toch wat serieuzer te nemen,
misschien is dat wat ik zie toch niet mijn verbeelding? Maar mijn onderbewuste die
me wil vertellen over mijn vorig leven? Sinds ik me er meer voor open ben gaan stellen
krijg ik steeds meer informatie binnen, ik leerde ook steeds meer
van waar ik vandaan kwam en welk tijdperk. Je hoort veel verhalen
van mensen die hun vorige levens herrineren en vertellen
dat ze leefde in de middeleeuwen of zelfs in de vorige eeuw,
maar bij mij zit het anders: Ik leefde niet in 90e jaren, of tijdens de middeleeuwen.
Ik leefde zelfs nog véél eerder, ik leefde van Voor Christus.
Ze zeggen dat als je tot een bepaald tijdperk in de historie van de mensheid bent aangetrokken
dat kan impliceren dat je ooit daar hebt geleefd En dat klopt voor mij,
ik ontdekte het verhaal van het hof van Eden, het paradijs op Aarde,
waar alles in harmonie was, mensen samen met dieren leefde,
de Aarde overvloedig bloeide, geen ziekte, en mensen heel lang leefde.
En hier komt het andere deel van mijn Life-Story: Ik herriner me dit tijdperk.
Ik wist eerst niet dat mensen heel erg lang leefde in het hof van Eden,
nee, ik kreeg die informatie zelf door! Pas later las ik erover dat men
heel erg oud werdt in het paradijs, toen kreeg ik een beeld te zien
van een mooie vrouw met lang haar, haar haren waren zolang dat ze over haar billen gingen,
ze had mooie grote blauwe ogen, ze had geen kleren aan, en ze hield van in het gras liggen,
rennen tussen de deunen heen, naar de bloemen kijken.

Al heel gauw had ik in de gaten dat ik dat was, maar hoe kan dat? Ik was ineens niet meer het meisje
met het jurkje aan dat altijd vaak rood droeg, maar toen vertelde iets in mij me:
Ik heb vaker geleefd. Zelfs twee keer. Ik wist altijd al van het verhaal
van het paradijs af, maar nooit echt diep ingekeken, dus
dat visioen van het paradijs kwam voor mij als verbaasd,
al die informatie over dat tijdperk. Huh? Hoe kon ik die ineens zomaar
in mijn hoofd hebben? Hoe kon ik al die dingen weten?
Tenzij, ik er echt heb geleefd, en dat betekend dat het sprookje, geen sprookje is,
maar een echt tijdperk is geweest in de geschiedenis van de mens.
Ik herriner me precies hoe en wat ik toen voelde, de harmonie in het hof van Eden
zoals beschreven staat in de Bijbel hoe dat toen precies voelde,
ik voel dan een warm gevoel in mijn buik, ik voel me zo veilig
Inmiddels weet ik ook hoe ik heette, mijn naam was: Stefani.
Ik heb wat onderzoek gedaan naar die naam en kwam uit op dat het ’avonturier’ betekend,
wat precies klopt met wat mijn visioenen me vertellen! Stefani, oftewel ik, hield heel erg
van ontdekken en hield ervan om naar de lucht te kijken. Vandaag de dag
heb ik nog steeds die eigenschap, maar is het niet iets wat me helemaal meer beslaat als mens,
toen wel waarschijnlijk.

h
Ik merk vaak in de beelden in mijn hoofd dat ik vaak naar de lucht keek, en dat was
in allebei mijn vorige levens (als Stefani en als het kleine meisje) er was
iets fascinerends met de lucht toen, soms keek ik of andere personen met angst naar de lucht,
of had ik eens een visioen dat ik mezelf zag vluchten voor iets wat te zien was in de lucht
In mijn visioenen is het heel erg onduidelijk wat eraan de hand is,
maar ik heb een heel duidelijk visioen gehad nog niet zolang geleden
dat ik zag dat Mars dichtbij de Aarde stond, niet als een witte ster,
maar als een grote rode bol aan de lucht, dat betekend een ding:
Ooit waren de planeten geen verre lichtpuntjes in een sterrenhemel, maar
zagen er immens uit vanaf de Aarde, en het is iets wat je niet kunt vergelijken met de lucht van vandaag.
Dit klinkt natuurlijk absurd, en nu denk je: Tessa, weet je nu wel zeker
dat je niet gewoon gek bent geworden?    Nee. Ik weet het zeker.
Ik neem deze visioenen heel erg serieus, en om het nog geloofwaardiger te maken
er zijn theorieën (bewijzen dus) hierover. Historicus, Immanual Velikovksy was de eerste die hiermee kwam
met zijn bestseller boek Werelden in Botsing, waar hij verteld over een tijd
dat planeten dichtbij de Aarde stonden, en dat is wat ik heb gezien in beide van mijn vorige levens.
De planeten waren de Goden en brachten harmonie in het hof van Eden,
en dat klopt met mijn visioenen weer! Maar nadat het paradijs tot zijn einde kwam,
en harmonie in een klap over was, begonnen de planeten verschrikkelijke cataclymische gebeurtenissen te maken
door hun onregelmatige en onvoorspelbare bewegingen, en dat sluit perfect aan ik
voelde vaak ook een sfeer van angst en zenuwen.
In dit leven heb ik vaak en gauw last van zenuwen, en vaak bij de kleinste dingen,
nu weet ik waarom dat was, ik leefde in mijn vorige leven vaak in angst
en dit is een soort ’trauma’ dat misschien is overgedragen in mijn ziel
In mijn ’herrineringen’ aan mijn vorige levens
merkte ik ook vaak andere onverklaarbare dingen, dan bollen aan de lucht te zien. Waarom het soms ineens donker werdt zonder dat het nacht was of dat
er storm was. Waarom de lucht soms donkerrood werdt zonder dat de zon onderging.
Waarom de grond ineens ging beven. Waarom ik kon zien dat Saturnus ringen had.
Dit tijdperk van planeten dichtbij aan de lucht heeft me voor één of andere mysterieuze reden
altijd gefascineerd, zelfs voordat ik die theorie van Velikovsky hoorde.
Dit verklaart misschien ook waarom ik al sinds ik klein ben van planeten hou.

Maar er is nog iets in mijn visioenen wat heel erg absurd is en onverklaarbaar:
Ik had technologie! En zoals ik al zei, deze tijdperken waren niet zo van 100 jaar terug,
ze waren van duizenden jaren terug, millennia’s terug, tijden
waarvan de voorouders van onze voorouders nog niet eens geboren waren.
Drie jaar terug had ik een visioen van mezelf weer als klein meisje,
waarvan het leek alsof ik een hologram vast hield van een planeet,
ik kon zien hoe de planeet eruitzag zonder telescoop of verre kijker te gebruiken,
wat heel gek is voor een tijdperk van millenia’s terug waarvan
technologie nog niet aanwezig was, dus wat was dit? Ik dacht:
Dit moet toch bullshit zijn, mijn hersenen moeten me echt voor de gek houden nu,
totdat ik de theorie ontdekte van de ancient technology, dat is een theorie
die zegt dat mensen duizenden jaren geleden weldegelijk verstand hadden
van apparaten, ze al vlogen met vliegtuigen, en zelfs al horloges hadden
en de technologie om zelfs tijd te reizen. En onthoudt: Deze visioen kreeg ik vóórdat
ik over de theorie las, dus dat maakt het nóg minder toevallig.
Ik had zelfs een keer een beeld in mijn hoofd van Stefani met een verrekijker of iets
wat leek op iets waarmee je kon kijken in de verte, technologie, dus!
Als Stefani woonde ik niet in een hunnebed, ik woonde in een huis echt gemaakt van riet.
Zelf persoonlijk denk ik dat er iets is gebeurd waardoor al deze technologie en
kennis midden in de historie van de mensheid allemaal is vernietigd of is weggevaagd (misschien
wel door de cataclymische planeten gebeurtenissen? ) en we als mensheid
helemaal opnieuw zijn begonnen op gegeven moment.

Dit was mijn Life-Story over dat ik mijn vorige levens herriner,
en dat reincarnatie misschien echt bestaat. Het is niet alleen een hele grote ontdekking voor mij,
het heeft me ook heel veel geleerd over het leven zelf, en vooral dat YOLO niet bestaat.
Ontdekken over je vorige leven(s) is heel erg belangrijk, het is een deel van jezelf leren kennen,
wie je bent, en waarom je zulke eigenschappen hebt en sommige rare onverklaarbare angsten,
ik heb al sinds ik klein ben een angst voor grote dingen. Ik denk dat het komt
doordat de planeten zo groot waren. Er bestaat niet iets als: Je leeft maar een keer.
Het leven gaat door, en zal altijd doorgaan, dit heeft me geleerd dat het leven nooit stopt,
en dat dood niet het einde is. Het leven is iets wat nooit kan worden tegengehouden.
Ik denk dat het ontdekken van deze theorieën over planeten en ancient technology
niet zomaar is, maar ik het MOEST ontdekken, al meteen als ik die theorieen
las, voelde ik alsof ik het al eens had meegemaakt, het voelde zo bekend voor me,
en ik denk dat dat wat betekend, dat het al in mijn DNA zat toen ik geboren werdt in dit leven,
dat ik het ooit zelf heb meegemaakt. In een vorig leven.
Wat vindt jij van de Life-Story? En geloof jij in reincarnatie?
Of denk jij zelf ook eerder te hebben geleefd? Laat je mening en verhaal
horen in de reacties hieronder ‐ of het Forum-Topic.