Vriendjes & kinderen

Klets hierover de Update van 14 September 2018:

Hallo allemaal!   Leuk dat jullie er weer zijn! Het is weer tijd
voor nieuwe Update, maar deze is hij anders. Want vandaag
gaan we het hebben over non-Winx Club onderwerpen. Maar dit is niet nieuw  
Terug in de Update van Mei had ik het over hoe Klimaatverandering NIET door de mens is gemaakt, en ik zei toen ook dat ik meer van deze controversiele Updates zou maken. Maar daarna is er niks mee gekomen. Sorry, dat het zolang duurde. Ik weet dat ik in het verleden vaak zulke Off-Topic Updates maakte, maar op gegeven moment gestopt was. Ik had niet zoveel ideeën meer    Maar nu is het weer terug, want ik heb eindelijk dus weer nieuwe controversiele onderwerpen waar ik over wil praten! Heb jij een controversieel topic dat je wil waar ik over praat? Laat het me weten in de reacties hieronder!
Het eerst nieuwe controversiele topic van vandaag is: Vriendjes & kinderen.
Laten we beginnen:


Zoals, ik al zei praat ik in deze reeks over controversiele dingen in de wereld - non-Winx Club onderwerpen - zoals Homo haat, de Zwarte piet Discussie, en andere problemen in de wereld. Vandaag begin ik bij vriendjes en kinderen.

Je zal je nu wel afvragen: Waarover kun je dan praten? Een heleboel, vindt ik!  
Want er is iets wat me al tijdje dwars zit: Waarom moet elke vrouw als ze volwassen is
een kind hebben? Ik heb al heel vroeg al besloten geen kind te willen.
En ik heb sinds dien mijn mening en gedachten niet veranderd. Ik wilde nooit moeder worden, maar als ik dat aan de buitenwereld vertel wordt ik raar aangekeken  
En meestal krijg ik reacties zoals ’Je zult wel van gedachten veranderen’
of ’Ja, zo dacht ik eerst ook’. Oke, ik zeg niet dat niemand ooit meer kind moet nemen,
want dat is geheel je eigen keuze of je grote kinderwens hebt of niet. Maar ik heb die nu eenmaal niet. En schijnbaar is dat groot taboe in de maatschappij  
Maar bracht me aan het denken: Waarom is het een taboe als je geen kinderwens hebt?
Als je geen kind wilt, is net zo goed een keuze dan dat je wel een kind wilt, toch?
Dan krijg ik soms ook nog weleens reacties zoals ’En wat als je toekomstige echtgenoot wel een kind wilt?’. Goede vraag. Maar nog steeds beetje raar: Waarom zou ik 9 maanden
met een olifantenbuik moeten rondt lopen omdat ’mijn echtgenoot’ dat wilt?
Als ik geen moeder wilde worden in de eerste plaats, hoe ga ik er dan een zijn?
Ik zal nooit van het kind gaan houden, want ik wilde al geen kind in eerste instantie.
Wil je een kind dat aandoen? Dat is namelijk weer de dingen waar ze dan weer
niet aan denken - wat snugger  -  ik ga geen kind nemen omdat de maatschappij het wilt
of omdat ’het cool is’. Tegenwoordig lijkt het wel soort trend om een kind te hebben!
Er worden allemaal geweldige en schattige foto’s op Sociale Media geplaatst.
In een notendop: Het ouderschap wordt te verleukt. Het wordt allemaal
maar leuk opgezet en gesteld. Alsof ouder zijn altijd maar leuk is!
En het is niet dat ik kinderen haat - ehh, soms wel  - ik kijk er nu al tegenop
om een kind te moeten opvoeden, en om elke nacht wakker te worden geblért.
Dat het hoort bij ouderschap, dat weet ik. Maar als ik soms al niet
eens de druk op mijn werk aankan, hoe ga ik dan een kind opvoeden?

En dit geeft vrouwen alleen nog meer slechte naam. Het is net alsof vrouwen tegenwoordig alleen bestaan om ’kinderen te baren’ - omdat mannen dat niet kunnen.
En dat maakt me ontzettend boos, vrouwen zijn veel meer dan dat!
Vrouwen zouden niet moeten worden behandeld als machines waar baby’s uitkomen
Vrouwen zouden op straat moeten kunnen lopen, zonder raar aangekeken te worden door de maatschappij. En kijk maar eens hoe vroeg meisjes al beginnen aan kinderen.
Sommige oud klasgenoten van mij hadden al meteen een kind nadat ze waren afgestudeerd!
Wauw, waarom zo gehaast, denk ik dan  Je bent nog jong, je hebt
nog een heel leven voor je. En dat Yolo gedoe (You only live once - Je leeft maar een keer)
geloof ik niet, ik denk dat dat alleen maar chantage is zodat je sommige
dingen niet hoeft te doen, maar daar maak ik een andere Update over. En ik zie vaak in tijdschriften heel vaak verhalen over mensen die veel kinderen hebben. En daarmee bedoel ik niet gewoon even kinderen maar; 8 a 12 kinderen. Er staat
nu al twee keer achter elkaar een artikel over in Vriendin.
Dan denk ik soms: Doe even normaal, zeg  Heb je dan nog wel een eigen leven zo?
En ja, ze zullen het vast wel aankunnen - anders deden ze het niet, haha.
Maar ligt het nu aan mij, of snap ik niet waarom mensen toch zoveel kinderen moeten hebben. De wereld heeft 6 miljoen mensen! Ja, doe er nog maar even een schepje boven op, zou ik zeggen! En dat ik dan zie hoe trots en blij ze erop zijn, doen ze net alsof
ze jackpot hebben gewonnen - was het lekker in bed?


Nu we het hebben gehad over kinderen, gaan we nu door naar vriendjes.
Want daar rust namelijk ook groot taboe op (Zucht ). Ik merk namelijk
dat een vriendje/vriendin hebben in de maatschappij superbelangrijk is - en je het het liefst
zo snel mogelijk moet hebben. En zelfs zo erg dat je niet eens meer verliefd op elkaar
hoeft te worden om een relatie aan te gaan. Ik zeg niet dat niemand meer vriendje moet hebben, maar hoe tegenwoordig relaties gaan is gewoon raar
en belachelijk. Ik krijg namelijk altijd vaak de vraag hoe oud ik ben - en dat mogen
ze best weten -  maar de tweede vraag daarna is vaak: ’Heb je al een vriendje?’
Oke, niet iedereen doet het. Maar mijn oom deed dat namelijk vaak, eens in de paar weken
dat we hem zien vraagt hij of we al vriendje hebben  (Een relatie groeit niet
zó snel). En ik irriteer me hier mateloos aan,
en niet alleen ik, maar ook mijn zus - want we hebben het er vaak over met elkaar
hoe dat ons ergert! En toen mijn vader kwam schilderen - want hij is schilder- op de middelbare school waar ik heb op gezeten, kwam hij mijn oud docent tegen.
Je kunt het al raden. Zijn eerste vraag was ’Heeft ze al een vriendje?’. Mijn vaders antwoord was eigenlijk
heel grappig, hij zei ’Nee, ze heeft een kat’ (dat is één van de keren dat hij iets
goeds voor me deed ). Nee, niet even vragen hoe het met me gaat.
Maar of ik een vriendje heb  Wat is er zo ontzettend belangrijk
aan of iemand een vriendje heeft? Ze doen net alsof het in de wet staat,
ofzo. Sommige doen zelfs alsof het deel uitmaakt van volwassen worden.
Ehh, nee dus. Je neemt toch niet zomaar een vriendje ’omdat het volwassen lijkt’

Er was eens een keer dat ik op school aan het tekenen was tijdens de les
(alweer jaren geleden eigenlijk, maar is nog steeds wel belangrijk)
en een meisje vroeg of ik niet naar een vriendje moest gaan zoeken,
inplaats van te gaan tekenen. Ze vondt namelijk ’dat het voor mijn leeftijd wel
tijd was om een vriendje te gaan zoeken’. Ik kan als eerste
niet zomaar een jongen uit de lucht toveren, dat perfect voor mij is!
En wat heeft leeftijd er toe doen? Er zijn mensen die op hun 30ste pas
hun ware liefde ontmoeten. Tegenwoordig lijkt het net
alsof meisjes verkering krijgen, ’om het vriendje hebben’.
Niet om een serieuze relatie of dat je echt van iemand houdt.
En daar kan ik absoluut niet tegen. Dat voelt voor mij alsof je diegene
gebruikt voor jezelf!  Zoals, ik zei is het tegenwoordig niet eens meer belangrijk of
je wat voor elkaar voelt of niet. Zijn we kwijt wat liefde echt inhoudt, ofzo?
Tegenwoordig is het gewoon normaal om met elkaar af te spreken
om vriendje en vriendinnetje te worden. Och ja maar hij is zo leuk,
dat is toch genoeg? Maar oh hij is zo knap. Je hoeft de persoon dus
amper te leren kennen, dus! Een persoon kan knap zijn,
maar alsnog vreselijk karakter hebben  - kijk, maar naar Riven.
Niet dat ik hem knap vindt, maar de fanwereld overduidelijkt wel,
en vergeten zijn toxische persoonlijkheid. Het lijkt alsof er geen genegenheid
meer hoeft te zijn om een relatie te hebben.
En de mensen die wel genegenheid voelen
en diepe gevoelens, doen soms zulke domme en ondoordachte dingen:
namelijk dat sommige koppels net doen alsof
ze vooraltijd bij elkaar zullen blijven. Oke, ik snap
dat je nu ontzettend verliefd bent, en dat geeft je het gevoel
dat die persoon ’de ware’ is. En dat is normaal, dat hebben we
allemaal als we verliefd zijn. Maar sommige doen zulke stomme dingen,
en ik heb het over: bijpassende tatoeages  En dat is heel dom,
want ookal ben je nu verliefd, weet je niet (zeker) of je in deze relatie
vooraltijd zal blijven. Wat als het uit gaat, of als je gaat scheiden?
Dan heb je nog steeds een tattoeage die je herrinert aan die b*tch
waarvoor je het hebt uitgemaakt (sorry voor dat woord ), en straks zo
ontzettend boos op bent dat het je energie geeft. Dat wil je toch niet?
Je kan het weg laten laseren, maar dat laat een litteken achter.
Je kan het laten verbergen, maar het is er nog steeds onder de nieuwe.

En laat me beginnen aan hoe vroeg koppels al besluiten te gaan trouwen.
Mijn oude vriendin (A van een van mijn Life-Stories) heeft een twee jaar relatie
met B. En nu al besloten te gaan trouwen en te gaan samenwonen.
Alsof ze nu al weten dat ze vooraltijd bij elkaar zullen blijven
En niet alleen haar, maar ook veel andere mensen op Sociale Media zie
ik die net zo oud als mij zijn, en nu al getrouwt zijn en kinderen hebben!
Mijn oude vriendin (G van ook een ander Life-Story) is mijn leeftijd, 22 jaar oud,
en heeft nu al 3 kinderen, en de vierde komt er zelfs al aan!
Waar gaat de wereld toch heen!

Dit was de nieuwe Off-Topic Update voor vandaag over vriendjes en kinderen.
Hopelijk vonden jullie het wat. Willen jullie meer horen
van dit soort onderwerpen? Laat het dan gewoon weten en ook
waar jij de volgende keer over wilt lezen. Ik heb zelf al veel onderwerpen,
maar misschien kun jij er nog betere verzinnen!
Aarzel dus niet. Wat vondt je van deze Update? En wat vindt
jij van vriendjes en kinderen? Laat je mening hieronder achter of in
het Forum-Topic. Ik doe de narcistische ouders reeks wat minder (dat hebben jullie misschien al beetje gemerkt), ik weet niet waarom, niet zovele behoefte meer
als eerst. Maar het gaat nog wel door hoor. Ik voel alleen alsof ik
echt het belangrijkste al beetje heb verteld. Maar er zijn nog steeds
dingen die ik jullie nog niet heb verteld. Ik weet alleen niet wanneer,
dus verwacht nog even niks. Het ligt eraan hoe ik me die dag voel.
En bedankt voor alle steun en lieve berichtjes op mijn verhaal!
Ik waardeer het enorm, en het doet me heel goed!
Ik zie jullie de volgende keer weer.
Een goed weekend allemaal!!