Sirenix-winx
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

Ik ben nog steeds niet over mijn ex-vriendje heen.. (meer dan 2 jaar later)

Ga naar beneden

Ik ben nog steeds niet over mijn ex-vriendje heen.. (meer dan 2 jaar later) Empty Ik ben nog steeds niet over mijn ex-vriendje heen.. (meer dan 2 jaar later)

Bericht van Admin ma sep 09, 2019 6:57 pm

Klets hierover de Update van 9 September 2019:

Hallo wereld! 😄 Vandaag is het weer tijd voor één van mijn hele persoonlijke Life-Stories.
Bedankt dat je de moeite neemt om dit te lezen, het
betekend heel veel voor mij. Vandaag ga ik jullie een verhaal
van mij vertellen over één van mijn ex-vriendjes.
Ik heb al eens verteld over hem in een Life Story terug in Mei van dit jaar,
daar vertelde ik over hoe afhankelijk ik was van hem,
voor mijn geluk (ik ben daar nu aan aan het werken, maar
het is nog steeds een enorme struggle voor mij 😔). Vandaag is deze Life-Story
over datzelfde vriendje. Maar dit is zegmaar een soort tweede deel,
een vervolg, een opvolger. Je begrijpt het wel.
Inmiddels voel ik me niet afhankelijk meer van hem.
Maar is er een ander probleem: Ik kan hem nog steeds niet loslaten.
Veel mensen denken bij loslaten, dat ze hun ex heel erg missen, etc.
Maar bij mij is dit anders: Ik heb dit namelijk nog nooit kunnen verwerken.
Mijn boosheid en verdriet is er nog steeds.. twee jaar later.
Nadat we officieel verbraken. Ik heb het nog steeds geen plek kunnen geven.
Geen afsluiting kunnen krijgen 😔 Dit is mijn Life-Story over hoe ik nooit
over mijn eerste vriendje heen ben gekomen:

Ik ben nog steeds niet over mijn ex-vriendje heen.. (meer dan 2 jaar later) Story1
(He is no longer there. But he still has an effect on me).
In mijn Life-Story van Mei uit mijn ex-vriendje vertelde
ik hoe mijn leven ontzettend afhankelijk was van hem,
en hoe ik geen geluk meer kon vinden bij mezelf.
In andere woorden: Mijn liefde werdt obsessief.
En ja, ik realiseerde dat dit ongezond is. Ik ben er
dus vanaf dit jaar aan aan het werken, en ik maak gelukkig
wel wat vooruitgang. Ik voel me wel wat gelukkiger dan eerst in mijn leven 🙂
In die Story vertelde ik hoe hij me al die tijd aan het lijntje had gehouden,
we woonden best ver van elkaar, en konden elkaar heel weinig zien.
Maar toen hij na twee jaar weer terugkwam, leek het niet eens of
hij me had gemist. Het leek alsof hij in die tussentijd
niet veel aan me had gedacht, terwijl ik me kapot zorgen
zat te maken en hartstikke verdrietig was van
mijn gebroken hart. Al die verdriet was in het einde allemaal
dus voor niks 😔 Het was mijn beste vriendin die zei dat
er niet echt iets oké was met hoe hij bij me terug keerde,
en ook hoe hij romantische gebaren gaf, maar geen relatie wilde met me (daarna
hebben we wel een korte relatie gehad, maar dat voelde heel nep, maar hij
is nog steeds wel mijn ex). Ze vondt dat ’hij me erg aan het lijntje hield’. Ik had dat niet door,
want ik was verblind door de liefde. Ik dacht dat terugkomen zonder
emotie was, zoals ’alsof we nooit uitelkaar waren geweest’.
Maar later realiseerde ik me hoe fout dat eigenlijk was 😔
Hij vondt de tijd dat we uitelkaar waren, niet zo erg, voor hem
verstrijkte er geen tijd. Geen sorry kwam er uit zijn mond
of ’ik heb je gemist’. Geen knuffel. Het voelde deze keer
namelijk nog meer stijfjes, dan eerst 😯 Dit is twee jaar geleden,
ik heb contact met hem volledig verbroken. Ik hoef hem niet meer te zien.
Mijn liefdesverhaal lijkt op die van Bloom in Seizoen 1: Ik voelde me bedrogen.
Net als Bloom voelde van Sky. Het leek meer alsof hij me gebruikte. Ik heb later nog een vriendje
gehad die ook verweg woonde, waar ik moeite mee had
met contact houden. Na een halfjaar sloegen we elkaar
weer in de armen. Alleen deze keer voelde het heel anders,
dan mijn eerste vriendje. Hij liet duidelijk merken hoe hij me
had gemist, er was zoveel meer emotie aanwezig.
Ja. Dat zegt heel veel over de eerste persoon. Ik leef nu een gelukkig vrijgezel leven.
Maar nog steeds (onbewust en bewust) de wonden van mijn eerste vriendje,
en nu zelfs 2 jaar later, ben ik er nog steeds niet over heen gekomen 😔
Ik weet hoe slecht dit is.

Mijn ex-vriendje maakt me nog steeds
onrustig en haalt nog steeds in mijn hoofd het bloed onder me nagels.
En hij is er niet eens meer. Ik zie hem nooit meer,
maar nog steeds heeft hij effect op me. Zo diep als mijn verliefde gevoelens waren
voor hem toen, zo diep is mijn haat en boosheid voor hem nu.
Hij is uit mijn oog, maar uit mijn hoofd is hij nooit gekomen.
En ik weet niet waarom. Ik weet niet waarom ik hem na
twee jaar nog steeds heb los gelaten. Veel mensen hebben een paar maanden
nodig om over hun vriendje heen te komen, en sommige kunnen
hem dan ook wel vergeven. Mij duurt het 24 maanden,
en misschien zelfs langer 😔 Ik heb hem geprobeerd te vergeven,
maar dan wordt ik meteen weer herrinert aan hoe vreselijk hij was,
en lukt het me weer niet. Wat ook een grote schep hierboven op heeft gedaan
is dat ik later nog meer verschrikkelijke dingen heb gehoord over
hem van derde partijen. Hij hield, mijn tweede vriendje,
streng in de gaten, want hij had namelijk wat slechte dingen gedaan,
maar is nu een ander persoon echt heel erg veranderd 😯 Toen mijn ex
en ik nog bij elkaar waren, had hij het vaak over hoe ik voor hem
op moet passen. Maar dat was het verleden. Schijnbaar
hield hij hem nog steeds streng onder controle, waardoor mijn twee vriendje
zelfs aan zichzelf gingen twijfelen en zijn zelfvertrouwen enorm omlaag ging.
Ik dacht dat ze allebei vrienden waren, dit is niet hoe vrienden elkaar
behandelen 😯 Ik had dit totaal niet verwacht van mijn ex,
zelfs al wist ik wat hij mij had aangedaan. Mijn ex kreeg
het zelfs voor elkaar om andere mensen, hem ook te laten wantrouwen.
Mijn vriendje werdt zo eenzaam hierdoor. Iedereen liep weg voor hem.
Maar dit hielp niet echt met mijn proces van over hem heen komen
en hem loslaten. Ik zat nu opnieuw weer verwikkelt
in een strijd waar mijn ex in zat. En dit gooide weer meer hout bij het vuur (mijn boosheid).

Ik ben nog steeds niet over mijn ex-vriendje heen.. (meer dan 2 jaar later) Story2
(I often feel homesick for the good, carefree times).
Ik was niet boos, ik was woedend. Vanaf toen ging mijn hele vizie
op hem opnieuw helemaal om. Nu was hij niet alleen een klootzak,
maar nu was hij gewoon echt een idioot. Later hoorde ik ook
dat hij zelf in het verleden ook slechte dingen heeft gedaan,
maar hij is nooit veranderd, blijkbaar. Allerlei dingen die
hij voor mij heeft schuil gehouden, hij was namelijk hartstikke
jaloers op mijn andere vriendje, waarom weet ik niet.
Waarschijnlijk omdat zoveel mensen van hem hielden
en om hem gaven, en dat kon hij niet aan. Ik weet niet precies
of dit waar is, maar ik heb ook gehoord dat hij andere
mensen heeft misbruikt, en sommige waren meisjes.
Als ik een familielid van hem moet geloven, maakt hij vaak en veel ruzies met mensen 😯
Zoals ik al zei, heeft hij in het verleden ook veel slechte en foute dingen gedaan.
Maar zelf vindt hij niet dat hij daarvoor moet opdraaien,
maar andere die slechte dingen doen wel. Toen ik dat hoorde wist ik zeker
dat dit een klassiek narcisme was 😯 Een narcist vindt dat, ongeacht wat ze gedaan hebben,
ze geen schuld of straf hoeven te verdienen. Om hierachter te komen
brak me nog een keer, ik was ook beetje boos op mezelf,
hoe kon ik nou zo blind zijn? 😯 Al die verhalen over hem
had ik genegeerd en weggewuift als ’Hij zou het vast niet zo bedoelen’
en ’Hij zou zoiets nooit doen’. Ineens was het sprookje van mijn lieve vriendje,
veranderd in een nachtmerrie 😔 Ik denk nog vaak aan
de goede en leuke momenten met hem en schiet er een heimwee in mij terug.
Ja, soms mis ik de oude tijden. En soms krijg ik de neiging weer van: Wat als ik alles gewoon verkerd begrepen had?
Wat als ik alles overdenk? En dat de vage terugkeer toch niet zo bedoeld was?
En dan denk ik hoe lief, aardig en romantisch hij kon zijn
en wilde ik dat het altijd zo gebleven was 😔

En hoeveel gevoelens ik voor hem had, en dat dat uiteindelijk allemaal voor niks is geweest,
was een hele zware teleurstelling 😔 Soms als ik naar een foto van hem kijk,
voel ik soms weer wat warms vanbinnen. Terwijl ik niet eens
meer verliefd op hem. Waarom voel ik me dan nog steeds
een beetje warm, terwijl ik hem ontzettend haat
en hem in mijn hoofd al 50 keer dood heb gestoken.
Misschien komt het omdat mijn herrineringen dat doen,
ze nemen me weer mee naar die tijd. En omdat mijn gevoelens
toen zo diep waren, en ik had ze heel lang voor hem,
en ik serieus dacht dat hij de ware liefde was voor hem 😯
En ik dacht aan trouwen met hem en hoe kinderen zouden zijn - ookal wilde
ik zelfs nooit kinderen - dan weet je dat serieus is.
Hij was gewoon zo ontzettend speciaal voor me. Ik kan gewoon
niet beschrijven hoeveel er door me heen ging als hij er was.
Zo erg verliefd was ik nooit geweest. Momenteel ben ik vrienden
met één van zijn broers, hij is heel erg lief en vriendelijk 🙂
Ik zie veel van mijn ex-vriendje in hem. Het is net alsof mijn hart
onbewust naar een aanvulling is gaan zoeken, en dat is zijn broer.
Iemand die veel in de buurt komt van mijn eerste vriendje - zijn oudere broer.
Ik heb met zijn broer nooit gepraat over hem, maar hij weet
zijn achtergrond. Maar volgens mij weet hij niet
dat ik ooit wat had met zijn broer, en hoeveel zeer hij me deed 😯
Ik weet niet of ik ooit over hem heen kom. Dit keer ligt
het niet aan mijn ex-vriendje, maar aan mij. Hij is nu vast en zeker
ook verder met zijn leven, maar ik nog niet. De enige
die gebroken achterblijft.. ben ik 😔 Er zijn nog veel liedjes
in mijn Spotify playlist die me aan hem doen denken,
aan de tijden toen alles nog onbezorgd was. Ik luister ze omdat er veel nostalgie aan vastzit.
Af en toe laat ik een traan als ik ze luister 😔 Het lied Thank You, Next
van Ariana Grande betekend veel voor me. Omdat een deel
van mij toch ontzettend dankbaar is voor de pijn
en leerzame lessen die het me heeft gegeven. Ariana is een groot voorbeeld voor mij.
Ik hoop dit ooit verwerkt te hebben, en net als haar, het verleden te vergeven en los te laten 🙂

Dit was mijn Life-Story over hoe ik nooit
over mijn eerste vriendje heen ben gekomen.
Hopelijk vonden jullie dit een goede, en misschien herkenbare Story.
Loslaten is voor mij altijd een grote struggle geweest.
Het heeft me jaren gekost mijn overleden vriendin los te laten
of zelfs gebeurtenissen in mijn leven waar ik
ontzettend stomme dingen deed. Ik heb mezelf nooit kunnen vergeven
op sommige dingen en wilde dat ik sommige dingen
anders had gedaan, en dat knaagt aan me ☹
Wat vondt jij van mijn Life-Story van vandaag?
Heb jij ook ex-vriendjes gehad? Waarom is het uitgegaan?
Ben jij erover heen gekomen of net als mijn tob je daar nu nog steeds mee?
Of is er wat anders wat je nooit hebt kunnen loslaten?
Laat je verhaal horen, als je wilt, in de reacties hieronder - of Forum Topic.
Een hele fijne dag gewenst
🙂
Admin
Admin
Admin

Aantal berichten : 2303
Registratiedatum : 22-08-14
Leeftijd : 28
Woonplaats : Nederland, Tiel

https://sirenixwinx.wordpress.com/

Terug naar boven Ga naar beneden

Terug naar boven

- Soortgelijke onderwerpen

 
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum