Waarom Layla niet haar trauma is

Klets hierover de Update van 2 September 2020:

Hoi allemaal! Ja, daar ben ik weer, afgelopen Maandag was de meest
uitdagende Update ooit. Ik deed wel één van mijn heftigste Life-Stories ooit op het blog.
Ik moest heel veel moed bijelkaar rapen om die te vertellen. En ik had niet verwacht
zulke lieve en goede berichtjes te krijgen! Het schrijven van de Life-Story heeft me alleen nog maar sterker gemaakt,
en heeft me nog meer moed en zelfvertrouwen gegeven. Iedereen, bedankt!
De Update van vandaag leek me een goed idee als opvolger van de Update van Maandag.
En een nieuw deel van een reeks die ik nu al een tijdje doe.
De vorige keren hadden we het al eens gehad over waarom Layla & Flora meer dan donkere karakters zijn.
En we hebben het ook al eens gehad over waarom Layla, Tecna en Musa meer dan Tomboy’s zijn .
Vandaag gaan we het hebben over iets wat persoonlijk heel dichtbij mij ligt.
Dit is een Update dat ik heel belangrijk vindt. En een onderwerp dat nog niet genoeg
is besproken, en dat is waarom Layla (en jij) niet haar trauma is,
en niet is wat er met haar is gebeurt. Laten we beginnen:


Als er iets is wat ik dit jaar heb geleerd is dat.. ja, dat COVID19 een pain in the ass is
Maar daar praten we nu niet over. Wat ik écht heb geleerd dit jaar is.. dat je niet bent wat er met je is gebeurd.
Een hele lange tijd ging ik me gedragen zoals mijn trauma’s en mijn angsten, ik begon
mezelf te indentificeren als mijn trauma. Ik ging mezelf zien als een hoopje niks.
Als iemand waar altijd slechte dingen mee gebeuren. Ik ging denken
dat ik niets anders verdiende, dan alleen pijn. Wat ik meegemaakt had werdt mijn indentiteit
en dat ging mijn zelfbeeld slopen. Ik dacht dat door alles wat ik had meegemaakt
ik niets anders meer was geworden. En zelfs mijn persoonlijkheid
alleen maar gebaseerd was op mijn trauma en mijn angststoornis.

Totdat ik op een dag in 2020 besloot dat te gaan veranderen, en aan mezelf te werken.
En dit is waarom deze Update zo speciaal en persoonlijk voor me is, want ik weet
hoe het is om getraumatiseerd te zijn, en hoe het is om met onrecht behandelen te worden
en verschrikkelijke dingen mee te maken. Ik wil met deze Update daarom ook niet
zeggen dat jouw trauma niet echt is Ik heb heel veel respect en medeleven voor iedereen
wiens verschrikkelijke dingen moeten hebben meegemaakt, het maakt mij niet uit wat
je hebt meegemaakt, ik geloof niet in zoiets als ’de ene heeft het erger als ander’.
Iedereen die een moeilijk leven heeft of moeilijke dingen hebben meegemaakt
verdienen allemaal evenveel compassie en liefde. Sommige mensen verliezen
hun liefde door de dood, maar sommige mensen verliezen hun liefde
door een relatie beeindiging. Maar de persoon die het verloor door de dood
heeft het niet erger, als de persoon die het laatste meemaakte. Allebei zijn ze even verschrikkelijk
en even hartverscheurend Iedereen hoort gelijk behandeld te worden.
Iedereens gevoelens zijn even echt. De Update van vandaag gaat, zoals de titel al zegt, natuurlijk over Layla.
Ik zeg niet dat wat Layla meegemaakt heeft erger is dan wat de andere Winx hebben meegemaakt.
Of dat vanwege haar huidskleur dat het een verschil maakt. Maar Layla
vondt ik gewoon het beste voorbeeld voor vandaag. En ik, persoonlijk, kan me het meeste herkennen in haar.
Zoals iedereen weet verloor zij haar grote liefde (en verloofde) in het vierde Seizoen.
Ja, je weet wel over wie ik het over heb. Die man die Nabu heette.

In Seizoen 4 offerde hij zichzelf op in de strijd tegen de Wizards van de Zwarte Cirkel
om alle feeën van de Aarde te redden en te beschermen.
Iedereen in Winx offert zichzelf al elke dag op, maar dit was toch écht schocking.
We zien altijd dat de andere karakters er met een gekneusd been of een paar schrammen
of blauwe plekken van de strijd vandaag komen. Maar dit was toch anders:
Dit was de dood van iemand. Iemand ging gewoon dood (en Winx was kinderachtig, haters? )
Natuurlijk was dit een ontzettend traumatische gebeurtenis voor Layla.
Dit zette haar leven op z’n kop. Al haar dromen werden ineens allemaal verscheurd
en de grond verdween figuurlijk onder haar voeten vandaan.
Iedereen kan zichzelf wel in Layla’s verhaal herkennen: Dat gevoel dat alles
dat je eerst lief had en dacht dat van jouw was om uiteindelijk allemaal
afgepakt te worden. Het is een verschrikkelijk gevoel die we zelfs
onze ergste vijanden niet toewensen. Maar ondanks dat, heeft Layla toch zichzelf en haar normale leven
weer teruggevonden. De Winx Club-fanwereld daaren tegen heeft een compleet ander beeld van de zaak.
Zij zien Layla als haar trauma, en als wat ze heeft meegemaakt. Ze zien haar als
een slachtoffer, een hoopje niets zonder Nabu, en als iemand waarvan haar leven
alleen maar om hem draaide. Dit is verkeerd. Dit maakt Layla haar trauma,
en dat is waar ik het vandaag over wilde hebben, waarom Layla niet is wat er gebeurd met haar is.

Ja, de dood van Nabu is iets (verschrikkelijks) wat met haar gebeurt is.
Maar dit defineert nu niet haar hele karakter en haar hele leven.
Nabu is niet haar hele leven. Layla is niet Nabu. Layla is Layla.
Maar dit is wel hoe de Winx Club-fanwereld haar behandeld, als haar trauma.
Veel Winx-fans beelden haar af als een persoon die nooit is opgestaan
en verder gegaan, ze beelden haar af als een depressieve meisje die haar leven
laat leiden door verdriet en de wonden van het verleden. Het meisje dat ’haar verloofde kwijr raakte’.
Dat is wat Layla nu is. En wanneer ze het hebben over Layla in de community is het vaak Nabu-gerelateerd
of is het over Layla’s oude relatie met Nabu. Nooit praten ze eens meer over Layla haarzelf
of Layla persoonlijk. Nee, want Nabu is haar leven nu En is alles wat ze is - dat terwijl
ze ook een goed leven had voordat ze hem ontmoette. En omdat we Layla niet Nabu zien vermeldden,
betekend niet dat ze hem vergeten is of dat ze hem niet mist. Haar leven draait gewoon niet om hem
Ja, ze was eens heel erg verliefd op Nabu. En hun verhaal was mooi, maar jij bent niet je liefdesrelatie.
Layla is ook nog een individu, daarbuiten. Ze heeft ook nog een leven daarbuiten.
De relatie met Nex is ook heel erg mooi, maar dat laat ze toch ook niet haar emoties beinvloeden,
en veranderen wie ze is? De persoon waarvan je houdt wil je je hele leven mee delen.


Maar je moet jezelf er niet door verliezen. Het is eigenlijk wel zorgelijk
om te zien dat de Winx Club-fanwereld denkt dat een trauma of iets wat met je gebeurt is,
je als persoon moet veranderen. Natuurlijk heeft het heel veel impact op je leven en je karakter.
Sommige mensen gaan nooit meer terug naar wie ze ooit waren
voor het verschrikkelijke incident. Maar je moet nooit de essentie van wie je ooit was kwijtraken.
Je moet nooit je échte natuur door verliezen. Layla is een sportieve en energiek meid,
dat was ze vóór, maar nog steeds ná de dood van Nabu. Ik zeg niet dat de dood
van Nabu geen impact op haar heeft gehad - hallo, ze huilde niet voor niks watervallen van tranen
Maar dat ze nog steeds trouw aan haarzelf is gebleven, en ook dat ze zichzelf niet helemaal verloor
is eigenlijk een heel goed voorbeeld voor ons allemaal. Wat er is gebeurd is vreselijk,
maar zelfs als je voelt dat je er alleen voorstaat, is de enige beste vriend: Jezelf.
Jezelf zal de laatste persoon zijn die er voor je zal zijn. Dit is waarom je jezelf
nooit en te nimmer mag kwijtraken. Als je jezelf niet hebt, heb je niemand.
Zo werkt dat gewoon. Je kunt niemand anders helpen, als je jezelf eerst geholpen hebt.
Wat je hebt meegemaakt is niet wie je bent. Die erge dingen defineren jouw niet, het betekend
ook niet dat je ze verdient, en dat je ’voortbestemd’ bent om ze mee te maken.
Iedereen heeft soms moeilijke tijden en maken verdrietig en soms oneerlijke dingen mee.
Maar dit betekend niet dat we erbij neer moeten zitten. Wie jij bent en wat jij mee maakt zijn twee verschillende dingen

De Winx Club-fanwereld ziet Layla als een slachtoffer. Maar je bent alleen een slachtoffer
als je jezelf een maakt. Layla koos ervoor om haar leven op te pakken,
hoe verschrikkelijk haar trauma ook is. Jij trauma hoeft niet jouw leven te zijn,
en niet jouw leven voorgoed te vormen Layla is een overlever, ze is een strijder.
Waarom? Omdat ze besloot dat ze sterker is dan de pijn die ze mee gemaakt heeft.
Mensen zeggen dat Layla haar trauma niet verwerkt heeft, en dat we haar proces niet genoeg hebben gezien.
Maar zegt dit niet eigenlijk alles al? Op de manier dat ze tegenover de trauma
en de pijn van het verlies van Nabu staat, niet al dat ze het verwerkt heeft?
Jij bent niet je trauma. Maar jij bent wel hoe je er tegenover staat
en hoe je ermee omgaat. Layla besloot dat de pijn niet haar leven bepaald.
Ze kon kiezen om haar leven te laten beinvloeden door de pijn.
Maar ze koos de pad voor hoop en kracht. De Winx Club-fanwereld beeld Layla, zoals ik al zei,
als een depressief en eenzaam persoon zonder Nabu. Maar dit is ook verkeerd.
Layla is niet eenzaam - ook is ze niet depressief. Ze heeft ontzettend veel lieve vriendinnen
en een liefdevolle familie. Ze omringt zich met fantastische mensen.
En Winx-fans zien haar nog steeds als een eenzaam meisje? Omdat Nabu
niet meer in haar leven is? Ze is niet alleen. En nooit geweest.
Er is een verschil tussen jezelf eenzaam maken, dan echt eenzaam zijn.

De Winx-fans perceptie klopt helemaal niet met de waarheid.
Layla weet dat ze niet alleen is, en daarom weet ze dat ze het ook niet in haar eentje hoeft te doen.
Ze hoeft niet haar eentje pijn te leiden, ze heeft heel veel steun
van haar Winx vriendinnen en andere mensen in haar leven.
Alleen maar omdat ze één ding kwijt is, betekend niet dat ze de wereld kwijt is.
Layla denkt aan de dingen die ze wel heeft. Maar zelfs al voelt het alsof
je alleen de berg moet beklimmen, al voelt het zo alsof je alleen staat
in de moeilijke periode, je hoeft het nooit in je eentje te doen.
Samen kom je het verst! Je hoeft je gevoelens niet te verbergen.
Laatst zei ik nog tegen mijn vriendin, die afstand wilde omdat ze met veel gevoelens rondtliep:
Waarom loop je nog steeds met je gevoelens rondt? Waarom praat je niet?
Krop ze niet op. Waarom doe je dit in je eentje? Je hoeft jezelf niet helemaal naar
de afgrond te duwen om te weten waar je voor leeft. Waarom probeer je zovaak om je gevoelens heen te komen?
Het is niet erg om soms hulp te vragen. Hulp vragen is niet zwak of betekend niet dat
je niks kan. Het betekend dat je de moed hebt om toe te geven dat je sommige dingen gewoon niet weet,
en iets nieuws kan leren. Hulp vragen is leren, en nooit zijn we te oud om iets te leren

Dit was de Update over waarom Layla niet haar trauma is.
Deze reeks is heel erg speciaal voor mij. Ik denk vooral om de lessen
die het leert. Maar dit is ook waar dit blog overgaat. Ik wilde dit blog al vanaf
de start maken om anderen te inspireren en mijn wijsheden met jullie delen.
Dit blog is mijn grote passie en mijn leven. En ik zou niet kunnen voorstellen
hoe mijn leven eruit zou zien zonder dit blog. Als je nog een idee hebt voor deze reeks
waar ik over kan schrijven, vertel het me dan gerust in de reacties.
En laat me ook weten wat je van deze Update vondt:
Wat vindt jij ervan dat de Winx Club-fanwereld Layla behandeld voor haar trauma?
Wat vindt jij dat Layla haar indentiteit maakt?
Laat je mening weten in de reacties hieronder.
Tot later iedereen!!