Waarom had Icy’s achtergrondverhaal zoveel impact op ons?

Klets hierover de Update van 6 Januari 2020:

Hoi jongens! Welkom terug bij nieuwe Update. Wat ben ik blij om jullie
weer te zien, vandaag heb ik een speciale soort onderwerp voor jullie.
Ik ga het vandaag hebben over Icy’s Seizoen 8 achtergrondverhaal. Terug in September
gaf ik mijn mening erop, maar dit is geen review. Dit is een analyze Update, en
om precies te zijn: vandaag gaan we het hebben over waarom Icy’s achtergrondverhaal zoveel impact op ons had? (wij, Winx-fans).
Misschien had je het niet opgemerkt, maar de fanwereld was in rep en roer
toen Icy’s verhaallijn Afleveringen uitkwamen. Iedereen begon ontfermen over Icy
Iets wat ze nog nooit eerder hebben gedaan met haar. Waarom waren we ineens zo sympathiek met Icy?
Ze is de heks van ijs. Ze heeft in het verleden alleen maar slechte dingen gedaan.
Wat was er zo speciaal aan die achtergrondverhaal dat we ons ineens zo gingen ontfermen?
Dat is waar ik het vandaag over wil hebben. En ik moet toegeven, Icy’s achtergrondverhaallijn
heeft me ook diepgeraakt. Ik heb het daar al eens over gehad. Maar vandaag wil ik vanuit
mijn eigen standpunt en andere standpunten van Winx-fans bepalen hoe het komt
dat Icy’s verhaal ons zo heeft geraakt Dit is iets wat ik wil onderzoeken in deze Update


SPOILER WAARSCHUWING: Deze Update kan spoilers bevatten
over Seizoen 8 en Icy’s geheim. Heb je Seizoen 8 of de tweede helft nog niet gezien?
Dan is er een kans dat je hier niks van begrijpt, en je
gespoilert kunt worden op hele belangrijke details en plotwendingen.
Je kunt nu nog wegdrukken. Maar als je besluit verder te lezen, weet dan dat je bent gewaarschuwt.

Herriner je je toen ik in de opening van Update uit September
had verteld hoe Icy’s verhaallijn mij in tranen achterliet? Hoe ik Niagara watervallen
heb gehuilt bij deze Afleveringen? Dit was niet voor niks. Rainbow had wat gedaan
met dit verhaal dat het zo tragisch liet voelen. En dat was het. Tragisch, verdrietig, depressief, triest.
Maar waarom liet dit verhaal van Icy en Sapphire me zo verdrietig achter?
Nee, de échte vraag is: Waarom was het zo tragisch? Zoals ik al zei, waarom gingen we ons ontfermen over deze koudbloedige heks,
terwijl we haar verleden weten, terwijl we weten wat ze tientallen mensen
heeft aangedaan, een wereld heeft verwoest gehad, de grootste kracht in het universum gestolen, etc.
Zou dat ons niet moeten hebben tegengehouden? Er zijn wel vaker zoals ze dat noemen ’tragische schurken’
voorgekomen in Winx Club, zoals Tritannus, bijvoorbeeld. Hij had ook een soort tragische achtergrondverhaal.
Hij was niet erg geliefd bij mensen, zelfs erg geminacht bij zijn familie. Je zag al van te voren
dat koning Neptunus hem al niet mocht. Dit was voordat Tritannus de wereld over ging proberen nemen.
Hij werdt pas een schurk wanneer het lontje op was bij hem. En ook Braffilius, bijvoorbeeld, hij had
ook een tragische achtergrond. Hij werdt door Kalshara veranderd in een kwaadaardige
vormveranderaar, terwijl Braffilius nooit kwade bedoelingen heeft gehad vooraf
Hij was soortvan geforceerd door zijn zus, Kalshara, om een kwaadaardige tovenaar te worden.
Braffilius werdt ook vaak uitgescholden door haar. Hij ging waarschijnlijk erin mee zodat zijn zus hem zou zien staan.
Maar bij geen een van deze ’tragische schurken’ voelen we sympathiek Wat is er zoveel specialer
aan Icy als ’tragische schurk’ dan Tritannus en Braffilius? Nou, misschien voelen
we wel wat sympathie voor hen. Maar niet zoveel. Voor Icy hebben sommige fans echt bijna hun
ogen eruit gehuilt En dit is niet alleen maar omdat sommige van ons huilbaby’s kunnen zijn.
Zoals ik al zei in de vorige Update over Icy’s achtergrondverhaal: Rainbow heeft met onze gevoelens gespeelt.
En ik zei dat dit de eerste keer is dat ik een schurk een knuffel zou willen geven.
Dit gevoel had ik zelfs niet bij Tritannus en Braffilius. Zoals ik al zei, is Icy’s achtergrondverhaal
niet op het niveau van Tritannus en Braffilius. Maar is het wel op het niveau van iemand anders,
iemand waarvan we het al vaak over hebben gehad, en óók over hoe de impact hij op ons had
ons veranderde. Dit was.. Nabu. Icy’s verhaal voelt als Nabu’s verhaal.
Herriner je je hoevaak ik het heb gehad op het blog waarom Nabu’s dood zoveel impact op ons had?
Zoveel zelfs dat Winx-fans 10 jaar later nog steeds rouwen om hem. Dit komt omdat
Rainbow een soort hersenspoeling heeft uitgevoerd op ons. Deze hersenspoeling
was omdat Rainbow ons tijdens relatie van Layla en Nabu lieten geloven dat
ze ’meant to be’ waren en dat vooral alles perfect was. Hun relatie voelde net als een sprookje.

Herriner hoe ze nooit liefdesdrama’s hadden, terwijl andere koppels dat elk Seizoen ervaren.
En Nabu ineens out of the blue kwam als deze ’te mooi om waar te zijn’-man voor Layla.
Hij had geen duidelijke gebreken, en zoals ik al vaak zei, was hij een typische mary-sue.
Dit was eigenlijk waarom Nabu’s dood zo tragisch aanvoelde. Rainbow moest Nabu en zijn relatie
met Layla zo perfect mogelijk laten lijken zodat zijn dood een grote impact op ons zou hebben.
Alles was echt te mooi om waar te zijn als je er nu op terugkijkt Dit is misschien precies dezelfde reden waarom
Icy’s verhaal zo een impact op ons had. Haar leven leek ook zo perfect voordat
deze ramp gebeurde op haar planeet dat ervoor zorgde dat ze een kwaadaardige heks werdt.
Dit is misschien ook de reden waarom Tritannus’ en Braffilius’ achtergrondverhalen
niet aangrijpend waren. Hun verledens waren niet vredig, goed, perfect en rustig. Zoals in Tritannus zijn
verleden al bonje had met zijn familie, en Braffilius precies hetzelfde met Kalshara.
Ze zijn nog steeds tragische vijanden. Maar de tragedie is, zoals ik al zei, groter wanneer
het plotseling komt, en wanneer de persoon een onschuldig leven leidt
Tritannus was duidelijk dat hij geen onschuldig leven leidde. Iedereen haatte hem al,
maar de reden daarvoor is onduidelijk. Misschien had hij eerder al dingen gedaan die niet oké waren.
De vraag hierbij is: Wat maakt iets een tragisch ongeval? Een voorbeeld hiervoor is: Nelson Mandela.
Ik heb het al eens gehad over Nelson Mandela in één van de Nabu Updates op mijn blog
in het verleden. Maar ik vindt dat dit nog steeds geldt. Herriner waarom zijn dood
zo tragisch was en waarom het zoveel mensen aangeslagen heeft, is omdat hij zoveel mensen heeft geholpen
en vooral die het écht nodig hadden. Dit is misschien ook waarom Icy’s achtergrondverhaal zo hard aankwam
Tritannus en Braffilius hadden een nogal eenvoudig leven voordat ze schurken werden.
Maar Icy en Sapphire’s zusterschap was zo erg uitgedrukt in deze Afleveringen
Als een iemand heel gelukkig is of lijkt en die later dood gaat, dat slaat erg aan in de harten van mensen.
Meer dan iemand die een eenvoudige relatie of zusterband had. Hierbij staat de dood symboliek voor Icy
voor haar zusje die in een vos is veranderd en haar planeet die verwoest is.
Twee kennissen van mij zijn moeder en vader van een dochter die laatst is overleden.
Maar er was totaal geen aanleiding naar de dood. Ze had een gelukkig leven, ze was net getrouwd
met de liefde van haar leven, ze had een huis. In andere woorden: Ze had een perfect leven.
En daarna op een doodgewone dag.. was ze er niet meer. Je hoort vaak mensen zeggen
over hun overleden zoon of dochter ’Hij had nog een heel leven voorzich’ of ’Hij had zoveel toekomstplannen’.
Dit is waarschijnlijk precies ook wat Icy’s verhaal zo tragisch maakt.
En dit is in het algemeen wat een ongeval zo tragisch maakt.

Het maakt het eigenlijk nog erger wanneer een persoon nog jong is.
Icy en haar zusje Sapphire waren nog jong toen deze ramp gebeurde op hun planeet.
Dit is precies net als bij Layla en Nabu. Hun relatie was nog ’jong’ en net vol in bloei net als een jonge bloem.
Ze hadden nog een leven voorzich (Icy & Saphhire, Layla & Nabu). Sapphire drukte het nog uit: ’We hoeven hier niet te blijven.
Er is nog zoveel meer te ontdekken in de magische dimensie’. En let ook op hoe Icy zei
dat ze niet wegwilde uit Dyamond, maar nadat haar wereld werdt verwoest ze noodgedwongen
wegmoest bij de plek waar ze zoveel van hield. Dit is zeker ook een deel van wat het verhaal zo hard maakt.
En er is ook niks wat Icy kan doen om Sapphire weer terug naar een meisje te brengen
Ze heeft geprobeerd de sterkste heks te worden, sterker dan de sjamaan. Maar er lijkt niks
te zijn dat haar helpt hoger te worden als de sjamaan. En zoals je zag was zelfs de prime star niet genoeg om Sapphire te redden.
Dit vindt ik ook zeker belangrijk, dit doet me weer denken aan Layla en Nabu’s tragische verhaal.
Layla kan ook niks doen om Nabu weer tot leven te brengen. Hij is dood, het is permanent. Net als de sjamaan’s vloek op Sapphire.
Maar Layla heeft geprobeerd (net als Icy). Maar het lukte niet, sinds Ogron de zwarte gift eerder pakte
en het gebruikte op een verwelkte bloem. Met Nabu’s dood voelde het heel oneerlijk.
Zijn dood was onrechtvaardigt, onterecht en wreed. Je had zo een gevoel: Nee, dit hoort niet te gebeuren.
Waarom moet dit gebeuren? Waarom is er geen andere oplossing nu?
Deze precieze emotie ervaarde ik met Icy en Sapphire. De verwoesting van hun planeet voelde
nog niet eens half zo tragisch, het was de vervloekte Sapphire dat ik vergelijk met Nabu’s dood.
Alles eraan voelde oneerlijk. Hoe kon Icy, Sapphire nou niet terugbrengen?
Waarom was de prime star niet genoeg? Hoe sterk moet Icy precies zijn om haar terug te brengen?
Het laatste maakt het het meest tragisch: Het feit dat het onmogelijk is om haar weer terug te krijgen.
Nabu-fans willen, zelfs 10 jaar later, nog niet het feit begrijpen dat Nabu onmogelijk terug kan komen.
Dit is nog een voorbeeld waarom een tragisch ongeval tragisch is. Accepteren dat iets nooit meer deze
manier wordt in je leven is hard (en echt, ik weet hoe het is). We willen zo graag voor Icy en haar zusje
dat alles weer wordt zoals het eerst was, hun gelukkige, onschuldige leven van eerder.
Maar het feit dat dat niet kan is het allerhardst. Dit is wat het zo verdrietig maakt
en waarom het zoveel impact op ons heeft. Maar dit is ook hoe het leven is
Zulke dingen gebeuren vaker in ons leven. Ik moest leven met het feit dat ik van werk moest veranderen in 2019,
en ik was heel erg verdrietig omdat ik wist dat mijn leven voorgoed compleet zou veranderen.
Toen ik mijn beste vriendin verloor een paar jaar geleden aan een ziekte was ik verdrietig
om precies dezelfde reden: Niks zou meer hetzelfde zijn. Het zou nooit meer de manier van de eerste keer worden.
De wereld was ook niet meer hetzelfde na de aangrijpende gebeurtenissen, zoals 9/11 en de Tweede Wereld Oorlog.
Dit gebeurtenissen zelfs waren misschien ook traumatisch, maar de ergste trauma was: Niks wordt meer hetzelfde.
Het feit dat je de tijd niet meer kunt terugdraaien is voor sommige mensen de grootste
struggle in hun leven En dit is wat gebeurtenissen aangrijpender maakt. Wanneer je huisdier, bijvoorbeeld, overlijdt
of je moet hem noodgedwongen in slapen is het grootste verdrietig dat je er niks aan kunt doen,
meer dan dat-ie doodgaat. Want als je het terug zou kunnen draaien, waarom dan verdrietig zijn
om zijn of haar dood?


Wanneer ik keek naar Icy’s achtergrondverhaal voelde ik ook dat ik me er enorm in kon herkennen.
Zoals ik al zei in mijn andere Update over dit, voelde Icy ineens als een ’echt mens’, ze voelde heel realistisch.
En ik geloof dat dit ook een factor heeft gespeeld in dat haar verhaal zo tragisch en verdrietig was.
Hoe kun je je herkennen en sympathie voelen voor iemand die stijf is en saai?
Je kunt, bijvoorbeeld, Roy een droevig achtergrondverhaal geven. Maar het zal weinig impact hebben,
want zijn karakter is plat, leeg en saai. Er is niet veel diepte in hem. Hij is niet realistisch,
en ookal zou hij een verdrietig verleden hebben. We kunnen ons gewoon niet herkennen in iemand
die gelijkstaat aan een robot Dit is ook waarom Icy’s verhaal ons zo raakte: we herkenden ons erin.
Het was herkennings materiaal. Er waren veel momenten in het verhaal waarvan
ik dacht ’Ik voel je, Icy!’. En ik denk dat heel veel andere Winx-fans zich ook precies zo voelde.
Het verhaal van Icy ging over alles verliezen. Dit is de grootste angst bij veel mensen in de wereld.
Alles verliezen waar je van hield, en er compleet alleen voorstaan
Dit gebeurt helaas met sommige van ons. Maar zien hoe je favoriete karakter wel je grootste angst ervaart,
is wat dit extra tragisch maakte. Heel veel Winx-fans vroegen zich af waarom Darcy en Stormy niet voorkwamen
in dit achtergrondverhaal, en terwijl eerder was vastgesteld dat ze zussen van elkaar zijn door Rainbow een paar keren.
Ik denk misschien het antwoord te weten: Hun ’zusterband’ is te eenvoudig. En soms heeft hun band zelfs
gebreken gehad door de Seizoenen heen. In het achtergrondverhaal in Seizoen 8 nu zie je geen gebreken
in de band tussen Icy en Sapphire, dit is, zoals ik al zei, maakt hun verhaal zo tragisch
Hun band werdt heel erg mooi, sympathiek en gelukkig opgesteld. Maar hoe zouden
we het sympathieke achtergrondverhaal van Seizoen 8 maar dan met Icy, Darcy en Stormy erin serieus moeten nemen?
Hun zusterband was soms alles behalve sympathiek en liefdevol. Herriner hoe ze elkaar aan de kant duwde voor een man,
bijvoorbeeld, hoe Icy de andere heksen buitensloot in Seizoen 5 omdat ze Tritannus belangrijker vondt.
De Trix konden soms zo egoistisch naar elkaar toe zijn, zoals elkaar uitschelden zonder enig spijt te tonen.
En ik weet dat dit komt omdat ze kwaadaardige heksen zijn. Maar ik denk dat Icy, Darcy en Stormy gewoon geen goede keuze waren.
De liefdevolle band van Icy en Sapphire met Icy, Darcy en Stormy klinkt gewoon niet oké en raar.
Hoe zouden we dat nu moeten gaan geloven terwijl hun daden in het verleden ons anders bewees?
Drie heksen die hetzelfde zouden hebben meegemaakt zouden elkaar toch alleen maar door dik en dun steunen
en elkaar niet pijn durven doen vanwege hun trauma’s. Ik zie mensen roepen dat ze in het 9de Seizoen
Icy en Sapphire weer zien herenigd. Maar hier maken ze weer dezelfde fout als ze bij wanneer
ze zeggen dat Layla en Nabu weer bij elkaar moeten komen Het haalt de impact weg, de impact die we net hadden besproken
was juist dat het het meest tragisch is wanneer iets onomkeerbaar is. Je kunt er niks meer aandoen.
De vloek van de sjamaan is te sterk. Nabu is voorgoed dood. Zouden we Sapphire en Nabu terugbrengen,
zou deze impact en tragedie verdwijnen

Wanneer we nu de scené van Daphne terug zouden kijken
wanneer wordt verteld dat ze haar leven opofferde voor haar kleine zus Bloom voelen we ons niet meer zo aangeslagen.
We weten dat ze in het 5de Seizoen toch tot leven komt Dit is waarom fans niet leuk vonden dat ze weer terugkwam,
haar opoffering voor Bloom is verspilling nu. Sapphire weer terugbrengen naar een normaal persoon
zou Icy’s verhaal verwoesten. Waarom? Dit achtergrondverhaal is geen verzoening, zoals veel mensen denken.
Het was nooit bedoeld door Rainbow om Icy een kans te geven om goed te worden.
Rainbow zou nooit zo ver gaan. Dit is, zoals ik al zei, een achtergrondverhaal. In andere woorden: Een reden voor haar gedrag en een
reden voor waarom ze besloot een kwaadaardige heks te worden. Ze toont niet eens
spijt voor haar acties, dus hoe is dit een verzoening? Selina was eerst ook een kwaadaardige heks,
en kreeg ook een verzoening, maar dit was omdat ze echt iets deed om alles goed te maken
voor wat ze had aangericht. We zien Icy alleen bezig zijn met haar eigen problemen.
We zien haar niet bezig zijn met goedmaken voor alles wat ze heeft gedaan afgelopen jaren.
Ik denk dus dat niet dat Icy’s achtergrondverhaal verdergaat in Seizoen 9.
En wat ik ook merk met haar verhaal is hoe we dit het excuus moet zijn voor alles wat ze gedaan heeft,
zelfs voor de meest rampzalige dingen. Maar het achtergrondverhaal is zo prachtig, droevig, tragisch
dat we dat allemaal even vergeten. Waarom wilt Rainbow ons laten lijken dat dit de rechtvaardiging
is voor al haar daden in het verleden? Bloom zei zelfs: ’Icy, ik weet dat er nog ergens liefde in jouw is’.
Waarom zegt ze dat terwijl ze weet wat Icy allemaal in het verleden gedaan heeft.
En niet zomaar een paar dingen. Hele verschrikkelijke dingen! Ze werdt eerst afgeschilderd
als deze koningin van ijs. Een heks met een letterlijk hart van ijs.
En nu moeten we geloven dat ze ook nog liefde (warmte) in haar hart heeft?
En waarom zijn de Winx zo naief? Is dit alles nodig om te vergeven wat ze allemaal gedaan heeft in het verleden?
Serieus? Waarom krijgt Icy zo een snelle vergeving bij de fans? En Nex niet?
Terwijl Icy veel ergere dingen gedaan heeft, en wat Nex deed niet eens half zo erg is.
Een van de grootste dictators op Aarde, Adolf Hitler, had ook een tragisch achtergrondverhaal.
Maar niemand ging hem pamperen en vergeven, toch?

Dit was de Update over waarom Icy’s achtergrondverhaal zoveel impact op ons had? (wij, de Winx-fans).
Ik hoop dat ik het een beetje goed heb uitgelegt wat ik bedoelde.
En ik hoop vooral dat jullie het een interessante Update vonden
Veel mensen waren aangeslagen door Icy’s verhaal, en door mijn observering
is het alleen maar logischer geworden hoe en waarom. Alles in Icy’s verhaal
leek op het tragische verhaal van Layla en Nabu. En ik zie haar verhaal ook als een levensles:
Iedereen moet ooit accepteren dat sommige dingen voorgoed veranderen
en verandering erbij hoort. Hoe je ermee omgaat is waar het omgaat.
Icy heeft besloten er slecht mee om te gaan, ze ging naar de slechte kant. Maar het leven
is nog niet meteen over, wanneer het donker is. Weet dat je beloont zal worden
voor je harde werken Doe het, omdat je er sterker uit zult komen. Ookal lijkt alles verloren,
dat is het niet. Wat vondt jij van deze Update analyze over de impact van Icy’s verhaal op ons?
Heeft haar achtergrondverhaal jouw geraakt? En wat denk jij dat de impact heeft veroorzaakt?
Laat jezelf horen in de reacties hieronder! Ik ben benieuwd naar jullie verhalen.
Tot kijk, Winx-fans!!