De angst voor het einde van de wereld

Klets hierover de Update van 30 December 2020:

Hallo wereld! Welkom terug bij deze nieuwe Update.
Herrineren jullie de Update van vorige week Maandag? Een week geleden
op deze dag deed ik een Update over het verlangen naar een Gouden Eeuw ,
en hadden we het over het mysterieuze gevoel dat wij als collectief
hebben, dat verlangen naar een paradijs. De Update van vandaag
is een soort tweede deel daarvan. Ik had ook beloofd een tweede deel te maken
(en ik breek nooit beloftes! ). Want de mysteries zijn namelijk nog niet over.
Wij als samenleving hebben nog een geheimzinnig collectief
gevoel dat we allemaal delen: En dat is, zoals de titel van de Update luidt,
een angst voor het einde van de wereld. Dit is ook iets waar
ik al een tijdje geïnteresseerd in ben. De vrees dat de wereld eindigt.
Waarschijnlijk zul je het ook wel herkennen in jezelf. Net als de vorige keer,
wil ik het vandaag hebben over waar onze angst voor het einde
van de wereld vandaan komt. Waarom zijn we toch zo bang
dat de Aarde ooit vergaat? Dat is waar deze Update over zal gaan:


Je kent het vast wel allemaal: de nieuwe voorspellingen van het einde van de wereld.
Elke jaar wordt er een nieuwe voorspelling gedaan wanneer
de Aarde zal vergaan of dat leven zoals wij het kennen voorgoed
zal uitgevaagd worden. In 2003 en 2012 waren de allergrootste voorspellingen.
Een Japanse sekte had zelfs zelfmoord gepleegd in 2003,
omdat ze dachten dat de Aarde niet meer zou bestaan, en bang
waren om het mee te moeten maken Maar elke keer zijn ze niet uitgekomen,
want we zijn er nog. Dan zou de Aarde worden aangevallen door buitenaardse aliens.
Een andere keer zou een onbekende mysterieuze
planeet op ramkoers zijn met onze planeet. Of een keer
een of andere komeet inslaan en ons allemaal vernietigen.
Maar ook een keer de terugkeer van Christus die de dag des oordeels zal brengen.
Ze komen in alle soorten en maten. Maar ze gaan allemaal om hetzelfde dingen:
De wereld zou voorgoed vergaan. In mijn kindertijd
was het einde van de wereld voorspellingen en andere verhalen ermee te maken
erg groot voor mij persoonlijk Dit is een verhaal
dat écht nog herkenbaarder is, dan het verlangen naar de Gouden Eeuw.

Vooral toen ik dertien was, was ik hier extreem veel mee bezig.
Zelfs zo erg dat het mijn leven ging beïnvloeden. Daarom ben ik ook in deze Updates
om te vertellen hoe dit voelde voor mij (deels storytime eigenlijk),
en waarom dit soort onderwerpen zo herkenbaar zijn voor mij.
Ik was hier vroeger heel erg veel mee bezig, en ik was geloofde echt alles
wat me verteld werdt over het einde van de wereld. Als er een nieuwe voorspelling kwam,
dan nam ik dat zeer serieus (Ik zette het zelfs in mijn kalender. Ja, écht. Ik maak geen grapje).
Ik was vooral erg geobsedeerd met het verhaal van de mysterieuze tiende planeet in ons zonnestelsel. Dit was een gerucht over een planeet die op ramkoers lag
met de planeet Aarde. Het verhaal van de planeet X, sommige noemen
hem Niburu, Marduk, Wormwood, en gaat onder veel meer andere namen.
Wat zijn naam ook was, het ging om hetzelfde dingetje:
Een nog onbekende planeet in ons zonnestelsel, die eens in de 6,000 jaar,
net als een soort komeet, door ons zonnestelsel zou scheren.
En vooral natuurlijk vlakbij de Aarde zou komen
en allerlei rampen veroorzaken op onze planeet,
waardoor de Aarde voorgoed zou vergaan.

Dit was één van de einde van de wereld
verhalen waar ik heel erg bang voor was, de andere konden me niet veel schelen,
maar het verhaal van de planeet X is iets waar ik écht heel erg bang voor was,
en enorme impact op me had. Ik geloofde écht voor volle honderd procent
dat er een planeet genaamd Niburu op ramkoers lag met de Aarde
en dat we allemaal eraan gingen. Op 21 December 2012 zou deze planeet Niburu
de Aarde raken, en zouden we allemaal dood zijn.
Dit is natuurlijk niet gebeurd. Maar het laat je wel denken: Waarom
zijn mensen toch zo ontzettend bang voor het einde van de wereld?
Waarom bestaan er verhalen van een planeet die op de Aarde zou knallen?
Er zijn ontzettend veel andere verhalen, films en series
over de dag dat de Aarde vergaat, zoals Independence Day, The Day after Tommorow,
2012, Collision Earth, etc. En we hebben over deze films
alsof ze échte mogelijkheden zouden zijn hoe de Aarde zou kunnen vergaan.
Elke keer als een komeet of een ander soort asteroïde de Aarde
al een klein beetje dichterbij nadert raken sommigen van ons al in complete paniek.
Als een paar planeten op één lijn gaan staan, wordt er meteen al doomsday gezegt.
Sommige mensen hebben nachtmerries van dat de Zon op de Aarde afkomt
In Mythologie heb je zelfs verhalen van de oorlogen van de Goden, de kosmische nacht,
Ragnarok, etc.


Dit zijn meestal verhalen die vaak afspeelden ná de Gouden Eeuw,
het paradijs, waar we het in de vorige Update over hadden.
De Gouden Eeuw, een tijd van harmonie, duurde niet vooreeuwig,
maar veranderde in een wereldomvattende ramp die wij kennen als het einde van de wereld. In de bijbel beschreven als de Aarde die stilstond, en op sommige delen
van de Aarde het zeven dagen nacht was. De verdwijning of de dood van de schepper-koning die resulteerde in val van het paradijs. In andere verhalen wordt het beschreven
als de zondvloed, een regen die zeven dagen duurde, en de Aarde overspoelde.
Je merkt ook vaak op dat mensen banger zijn voor de oorzaak van de einde van de wereld,
en de consequences, dan het idee dat de Aarde vergaat en het idee dat je doodgaat zelf.
Mensen zijn eerder bang voor wat er zal gebeuren. En dit is interessant om overna te denken. En het is ook interessant om overna te denken hoe vooral
deze oorzaken van de einde van de wereld vaak een kosmische oorzaak hebben.
Ik heb er eerder in deze Update een paar genoemd, die vooral een kosmische oorzaak hadden

Een invasie van Aliens is een kosmische oorzaak, want ze komen
van buiten de Aarde vaak. Vaak van Mars. Een planeet-botsing is van kosmische oorzaak,
vaak een planeet of komeet die niet in ons zonnestelsel hoorde, of in ieder geval onbekend was voor ons. De terugkeer van een God, zoals Jezus Christus, is van kosmische oorzaak (deze hoef ik denk ik niet uit te leggen). De angst van het einde van de wereld
is zeker geen nieuw concept namelijk. Dit is een angst dat zelfs onze voorouders al hadden,
zij waren al sinds de oudheid geobsedeerd met de planeten.
Maar waar komt deze angst toch vandaan? Veel mensen zullen zeggen
dat deze angst komt, omdat het idee van een planeet die botst met die van onze,
gewoon een eng idee is. Maar is dat het écht?
Denk eens na: Waarom zouden we sowieso zoiets eng vinden,
als zoiets nooit echt is gebeurd? Je vindt dingen pas écht eng als je er een
slechte ervaring mee hebt gekregen. Bijvoorbeeld, mijn beste vriendin
is een beetje bang voor katten. Maar niet zomaar. Dit komt omdat
ze eens aangevallen is door een echte kat. Zouden we daarom ook de
angst hebben voor het einde van de wereld?
Omdat onze voorouders in het verre verleden iets hebben meegemaakt
dat deze angst heeft getriggert? Zit er misschien wat diepers achter?
We gedragen ons namelijk alsof we traumatische ervaring hebben, ofzo.
We lijken alsof we een collectief Post Traumatische Stress Stoornis hebben.
Maar waarom hebben we dit?

Waarom zijn we zo bang voor ramkoers-zettende planeten of kometen,
als we daar nooit een extreem gevaarlijke ervaring mee hebben gehad?
Een angst komt niet uit zichzelf, toch? Deze angst is zeker niet nieuw.
Ook onze voorouders hadden deze angst, zij waren misschien nog
wel geobsedeerder met deze angst dan wij nu tegenwoordig zijn.
Zij hadden een angst voor planeten, en vooral voor planetaire rampen,
maar niemand weet waarom zij de planeten zo erg vreesde.
Onze voorouders waren erg benauwd voor planeten botsingen.
Maar waarom waren zij zo benauwd hiervoor? Waarom zijn
er zoveel legendes overal ter wereld die vertellen over het einde van de wereld?
Waarom waren onze voorouders toch zo bang voor het einde van de wereld?
In de vorige Update had ik het erover dat in het paradijs, de planeet Saturnus
de oude zon was van de Aarde ooit in de voorouderlijke tijden.
De planeet Saturnus van begeleidende ster van de Aarde, en wordt overal ter wereld
geïdentificeerd met verschillende zonnegoden. Saturnus verscheen,
samen met andere planeten, groot en gefixeerd aan de lucht.
Maar dit duurde niet vooreeuwig, en de planeten gingen op een gegeven
moment bewegen, en een soort ‘planetenoorlog’ begon.

En later verdwenen uit de lucht om nu slechts kleine stipjes licht aan de hemel te worden. Waarom hebben oude culturen verhalen over de dag dat de zon stil stond, en het verhaal van de universele monarchie overleed en de wereld in puin viel?
Dit zijn hele andere soort einde van de wereld-verhalen zijn anders als dan
wij vandaag de dag hebben (maar soms toch een klein beetje vergelijkbaar).
Zij hadden allemaal verhalen te maken met de Goden. Wanneer een vulkaan
vandaag de dag uitbarst, denken sommige culturen dat het de Goden zijn die kwaad zijn
op de mensheid. Maar waar komt dit idee vandaan? Met het einde van de wereld en de Goden? Wat als die Goden de planeten waren, waar ik het net over had?
Overal ter wereld zijn mensen nog steeds bang dat een God de wereld komt vernietigen.
Waar komt dit vandaan? Wat als de planeten die gingen bewegen,
werden gezien als de Goden die boos waren op de mensheid?
En de van plaatsveranderende Saturnus zon het verhaal
is van de schepper-koning die overleed of verdween plotseling?
En wat als de zeven dag nacht op Aarde komt doordat de planeten
hun getijdenwerkingen op onze planeet oefende? Overal ter wereld hebben verhalen over de planeet Venus afgeschildert als een soort komeet,
als de archetype van de woedende godin (vaak omdat haar echtgenoot, de universele monarchie doodging) of legendes van boze heksen.
Deze komeet heeft altijd te maken gehad met het einde van de wereld:
het is de doomsday komeet.

Er zijn talloze oude teksten die Venus beschrijven als de komeet die langs de Aarde scheerde, en het het einde van de wereld betekende. Is dit waarom
wij zo bang zijn voor allesvernietigende kometen
vandaag de dag? Heeft de Venus-komeet een soort trauma aan ons veroorzaakt?
Waarom werdt er vroeger met zoveel vrees gekeken tegenop Mars?
Mars betekend de ‘onberekenbare ster’ of ‘onzeker’
in sommige delen van de wereld. Waarom is dit?
Was Mars soms op ramkoers met de Aarde?
Is dit waar we onze angst vandaan hebben van een
planeet die onze kant opkomt? In veel oude teksten wordt gezegt dat de planeet Saturnus de zondvloed bracht. Waarom is dat? Waarom is het dat Saturnus hetzelfde soort water heeft als de Aarde heeft? Er is een verhaal over universele monarchie die het liet regenen op Aarde. Is dit Saturnus? Waarom is het dat er wordt gezegt dat het zeven dagen regende?
Er wordt gezegt dat er ooit water spoot uit Saturnus toen hij reduceerde van bruine dwergster naar gasplaneet, en sinds Saturnus de belangrijkste planeet was in de lucht, kwam dit op de Aarde terecht. Is dat waarom wij de angst hebben voor een wereldomvattende overstroming? Was het ooit in oude tijden een echte gebeurtenis?
Veel mensen zien nog steeds iets speciaals in als het buiten regent, en zeggen dat het door de Goden komt. Waarom is dit?

Heel veel van jullie zullen vast de Maya kalender nog wel herrineren.
En er was in 2012 een enorme angst voor de afloop van de Maya kalender.
De Maya kalender bevat 13 baktuns. Elke keer als die 13 baktuns aflopen wordt dit geassocieerd
met het einde van een tijdperk. Maar het wordt ook geassocieerd met angst en rampen.
Waarom is dat? Waarom is dat wanneer mensen in paniek raken
en bang worden wanneer 13 baktuns aflopen? In oude teksten werden gezegt
dat de afloop van de 13 baktuns te maken heeft met de val van het paradijs, en het einde van de wereld.
Na het paradijs waren 13 baktuns bereikt, en betekende
dit het vergaan van de wereld, en het begin van een periode van rampen.
Het einde van 'het tijdperk van de Goden' (het paradijs), wiens de planeten zijn, dit betekend dus de planeten
die onstabiel werden en op Aarde rampen veroorzaakte. Is dat waarom wij zo bang zijn voor het einde van de Maya kalender,
en is dat waarom mensen zo bang worden wanneer de 13 baktuns aflopen?
De ‘planetenoorlog’ die losbrak, ná het paradijs
lijken dramatische gevolgen voor de Aarde, en is beschreven in vele oude teksten:
de bliksem van de Goden die Aarde vernietigende, een winter die jaren duurde, en nog veel meer.
Is het einde van de wereld een onbewuste herrinering naar een tijd dat de andere
planeten onstabiel en chaotisch waren?

Dit was de Update over de angst voor het einde van de wereld.
Het spijt me als de Update soms een beetje onduidelijk is,
ik heb het ook met een klein beetje haast moeten schrijven.
Maar ik hoop dat jullie het in ieder geval een goed stuk vonden.
Dit zijn onderwerpen die mij heel erg interesseren. En als jullie het ook interessant vonden,
dan laat het me weten. Misschien maak ik dat wel een derde deel, waar ik meer in detail
ga over de associatie met de Goden en de planeten.
Er is namelijk nog veel meer te bespreken, als we al besproken hadden!
En ik kan hier uren over praten, dus ik doe het graag
Wat vondt jij van deze Update? Wat denk jij van de angst voor de wereld?
Denk jij dat het iets diepers heeft, of denk jij dat het niets betekend?
Heb jij zelf de angst voor het einde van de wereld (of gehad?). En geloof jij er niet in?
Laat je mening weten in de reacties hieronder. En ik ben bijna jarig,
en dan komt er een speciale Update waar jij aan mee kan werken. Hier meer info .
Tot kijk, allemaal!