EXTRA LANGE LIFE STORY! De Story over schoolvriendin, A

Klets hierover de Update van 21 Mei 2018:

Hallo Winx-fans! Pfoe, gelukkig is de werkweek nog niet begonnen
en hebben we lekker nog een extra dagje vrij!   Hebben jullie beetje goede pinksteren?
Ik ben dit weekendje weg geweest - Ik ben net terug als je deze Update leest.
Ik heb ontzettend genoten, en dat is nog wel het belangrijkste (genieten van de kleine dingen is vooral belangrijk,
als je in een toxische familie bent zoals ik)  
Hopelijk hebben jullie beetje zin in nieuwe Update vandaag?
Vandaag is het geen gespreksonderwerp, geen lijst. Maar weer tijd voor nieuwe Life-Story
waar ik praat over gebeurtenissen in mijn leven - die jullie aangaan  
Ik heb in de afgelopen Life-Stories veel verteld over ongezonde en slechte vriendschappen.
Vandaag heb ik het ook over zo een vriendschap. Weer een vriendschap waar ik vooral
in steek werdt gelaten (beeh   ). De vorige Life-Story was wat kort
dus deze Story zal extra-lang zijn! Ga er goed voorzitten, en lees mijn nieuwe Life-Story.


De vriendin in dit verhaal noemen we A waar mijn zus
en ik al goede vrienden mee waren sinds de middelbare school
in Klas 1. A was al wel 5 jaar ouder dan mij, maar ze was erg aardig en lief,
en we deelden wel dezelfde interesses, zoals dat we vaak op school
kleurden en tekenden in de pauzes. En iedereen kwam
dan bij ons kijken wat we aan het tekenen waren,
en veel leerlingen wilden dan graag ze voor ons in kleuren, haha.
We waren zowat beroemd    Maar A was ook christelijk,
ik heb niks tegen christenen (ik vindt de bijbel zelf ook heel interessant!)
Maar wat ik een beetje vervelend vondt aan A dat ze altijd over God en
Jezus praatte alsof het feiten waren. En ik wil niet zeggen, dat ze niet
echt zijn geweest (ik geloof zeker wel dat ze in enige vorm hebben bestaan)
maar anderen mensen geloven er nu eenmaal niet in, laat ze dan.
A kon dat niet zo goed accepteren als anderen niet in De Heer geloofden.
Ze zal constant het in onze gezichten te schuiven over hoe Jezus voor onze zonden
was gestorven. Ik was toen nog best jong, en ik had zoiets van: Waar heeft zij
het over? Dat zijn toch alleen maar verhalen?

We spraken zelfs na school vaak af om bij haar of bij mijn thuis wat
te drinken of te tekenen. Het was altijd gezellig met haar.
Ze was echt een gezelligheids persoon - ze was ook Leeuw van Sterrenbeeld, dusja  
Maar zelfs bij mij thuis bleef ze over haar geloof doorgaan.
Ze heeft een keer zelfs gebeden tot Jezus voor mij, toen we op mijn bed zaten.
Ik kreeg toen echt rillingen over mijn lichaam. Ik vondt het best wel griezelig  
Ze vertelde ook dat ze series zoals Winx Club verboden zijn in haar geloof
omdat daar monsters en heksen in voorkomen, die volgens haar geloof De Duivel is.
Ik heb gaves om aura’s te zien. Mijn moeder heeft dus gezegt dat wij niet gelovig zijn, en niet aan toe doen. Gelukkig, stopte ze daarna wel. Maar ik haatte het vooral als
ze zich met andere gingen bemoeien, zoals als iemand ’Godverdomme’ zei, of ’Oh my God’
mocht dat niet gezegt worden van haar - Waarom vinden Christenen
mensen die schelden wel erg, maar God die de wereld
heeft laten vergaan door de zondvloed niet?    Ik vondt op zulke momenten van: Laat ze toch.
Ze hoeven niet persé in God te geloven, omdat zij er zo heilig van overtuigd is
dat hij bestaat. Ik zeg toch ook niet tegen A, dat zei moet ophouden
met geloven, omdat ik er niet in geloof? Dat komt op hetzelfde neer.

Op een dag, kwam ik op school en ik zocht meteen naar A om mijn nieuwe tekening te laten zien. Maar ze stond met mijn zus te praten, en ze had nog niet eens even tijd om naar mijn tekening te kijken    ik vondt dat niet leuk. En toen was ik gevallen, en liet ze me gewoon achter op de grond    en hielp ze me niet overeind. Ik was toen heel verdrietig. Ze kwam later wel Sorry zeggen, maar: Ze vondt me opdringerig, daarom liet ze me liggen. Nou, hartelijk bedankt  


A was verder geen meisje dat probeerde ruzie te zoeken, ze deed het ook niet
om iemand te pesten. Ze was gewoon zo. Dus bleven we elkaar natuurlijk
zien omdat ze verder goede vriendin van mijn zus en ik was. En omdat
ze niet verder van ons woonde. We konden zo met de fiets naar haar toe
en dan keken we een film of gingen spelen op de Wii U bij haar.
Vaak nam ze ook Mario-Spellen naar ons toe mee (want wij hebben ook een Wii).
En raceten we elkaar gek bij Mario Kart of speelden we Mario Party  

Maar hoe drukker A het kreeg, hoe minder we haar zagen.
Ze had werk gekregen, en dan konden we haar alleen
maar in het weekend zien of in vakanties. Dan was
het wel weer leuk, want er veranderde verder niks.
Of dan speelden we kaarten - en ik verloor
Totdat ze een vriendje kreeg.. toen veranderde echt alles.
Eerst had ze normaal altijd tijd voor ons in het weekend,
maar nu zelfs niet eens meer! Nu had ze ineens alleen tijd
door de weeks. Maarja, dan waren mijn zus en ik weer werken.
Want in het weekend moest ze.. persé bij haar vriendje zijn.
Ze kon niet even tijd vrij maken voor haar vrienden. We begrepen dat
in het begin van haar relatie wel. Want we snapten wel dat
ze nog hotel de botel was van haar nieuwe vriend. Maar als
ze dan bij ons was, had ze het vaak over hem. Dat vonden mijn zus
en ik beetje vervelend, want wij hadden geen vriendje - en beetje
slechte ervaring in de liefde gehad. Wij voelden ons daarom
beetje in de kou staan. Ze was hier voor ons, niet voor hem.
Maar wanneer we afspraken was het maar heel zelden, en vaak
maar eens in het halfjaar of zelfs eens in het jaar. De rest moest
ze werken, en soms in het buitenland animatie doen, of dan
was ze natuurlijk bij haar vriendje    Zelfs was ze een keer op vakantie
geweest, zonder het ons te vertellen!


Mijn zus en ik voelden ons heel erg verwaarloosd. En ik voelde
me vooral erg boos en erg vervangen. Zelfs na anderhalfjaar was
er nog niets veranderd! Ik voelde me gebruikt, alsof
ze ons nodig had, totdat ze een vriendje kreeg. En nu waren
we ineens geditched  Ze was nog steeds vaker bij haar vriendje,
dan haar vriendinnen. Mijn zus zei zelfs dat ze al die leuke tijden wel erg miste,
en ik gaf haar gelijk. Want A was verder een superleuke meid.
Waarom deed ze dit ons aan?  In Oktober 2016 kregen mijn zus weer een berichtje
van haar om af te spreken, nadat we net terugkwamen van onze vakantie van Kreta.
Mijn zus had geen zin, want we hadden net een lange reis achter de boeg.
We hadden nu echt niet de energie om weer onze biezen te pakken  
We kregen daarna een halfjaar geen berichtjes meer van A. Nu voelden
het voor ons alsof het maar van 1 kant af kwam - van ons.
Want A vroeg daarna een halfjaar nooit meer voor nieuwe afspraak.
Een halfjaar! Wij waren het beetje zat geworden. We probeerde
alsmaar af te spreken, maar dan kon ze niet. Dus nu moest
ze niet moeilijk gaan doen!  

TOTDAT.. Mijn zus met haar vriendin, A toen op 4 Juli 2017 tegenkwam in de stad!
Toen kwamen ze A tegen met haar vriendje (natuurlijk   ).
A had ze niet eens gezien, het was het vriendje van haar dat mijn zus had opgemerkt.
Ze hebben gepraat. Je kunt het wel verwachten wat er nu gaat gebeuren.
A zei ’Wat lang geleden!’. Mijn zus zei heel hard ’Ja, maar jij laat ook nooit meer wat
van je horen!’. Ik ben blij dat ze haar even goed op haar nummer had gezet.
Maar wat A daarop zei, maakte me ontzettend boos toen mijn zus het vertelde.
A zei ’Maar ik denk nog wel aan je, hoor’. Het maakte me zo boos,
omdat ze nooit meer wat van haar liet horen, en nu aankomt met excuus: Ik denk nog wel aan je. Alsof dat alles opgelost    Tuurlijk, denk je dat niet aan
haar, als je nooit meer wat van je laat horen  


Ik was inmiddels helemaal klaar met dat mens, maar
A zei dat ze wou gauw weer wou afspreken. Nu zou alles toch weer goed zijn?
Nu-uh. Dat was Zaterdag toen ze haar spraken. De dagen erna
heeft nog niks van haar gehoord. En dat werden inmiddels alweer paar maanden.
En dat terwijl ze zó graag wilden afspreken, toch? Ze heeft dus
kennelijk alleen maar aandacht voor haar vriendje.
Mijn zus gaf ook aan dat ze klaar was dat alleen maar aan haar kant kwam.
We haalden haar van Whatsapp af en van Facebook. We feliciteerde
haar ook niet meer met haar verjaardag. Nu zouden
wij haar eens laten vallen. Dan zou ze het eens voelden.
Maar hierbij stopt het verhaal nog niet. Toen op een dag,
belde mijn zus A perongeluk op Whatsapp - ze drukte perongeluk op verkeerde knop.
Ineens krijgt ze een reactie van A met ’Hey, hoe gaat het? Waarom belde je me?’.
En alleen maar als mijn zus perongeluk een keertje belt, denkt
ze ineens weer aan haar! Mijn zus reageerde wel normaal en aardig,
en probeerden weer af te spreken. Maar je raadt het al. Ze kon weer niet,
omdat ze met in het weekend bij.. haar vriendje moest zijn
Wij vonden dat absurd, want een andere vriendin
van mijn zus heeft ook een vriendje, maar ook zij kan
tijd vrijmaken voor haar vriendinnen! Waarom kon A dat niet?

Sindsdien, hebben we besloten haar compleet te negeren als ze ons nog eens wat zou sturen.
Dat klinkt misschien beetje hard. Maar we waren ontzettend boos.
Hoe kon ze ons zo behandelen, en ook nog denken dat alles nog steeds
kip en ei is?    Nu lieten we haar net zo hard links liggen, als zij dat deed.
Ze zei zelfs dat ze binnenkort met het ging trouwen en dat we wel
zouden horen wanneer. Nou, wij komen dus niet!  
We kregen daarop volgende maanden weer een berichtje van onze zogenaamde
vriendin over dat ze een rijbewijs had gehad en een Fiat 500 had
- net als mijn zus. En zat ze ontzettend ermee te pronken over haar auto
en hoe goed haar leven was, enzo. Mijn zus heeft niet eens terug gereageerd.
Want zoals ik al zei, hadden we hard met elkaar besloten haar te negeren
en voorgoed uit ons leven te bannen. We hebben daarna (tot nu toe)
nog geen berichtjes meer gehad. Als ze nog een keer een bericht stuurt
om te vertellen over vanalles en nog wat, blokkeren we haar.
Ze moet ons natuurlijk niet blijven lastig vallen met dit gedoe, en doen
alsof er geen sikkepit aan de hand is. Want dan pikken wij totaal niet!
En dan moet ze niet later aankomen zetten om te vragen voor
een verklaring voor ons gedrag! Sorry, maar dan moet het maar van de harde kant.

Dit was mijn Life-Story over onze ex-vriendin A.
Zo zie je maar weer hoe snel mensen kunnen veranderen.
Ik haat het als mensen, hun vrienden gaan verwaarlozen voor hun lovers.
Wat als het nu plotseling uit zou gaan? Dan heeft ze niemand meer.
Ik ben er niet om haar te troosten, in ieder geval    Wie ons laat vallen,
laten wij 10 keer harder vallen. Wat vondt jij van deze Life-Story?
Laat je reactie weten hieronder (of het Forum-Topic).
Heb jij een vriendin gehad die je in steek liet? En voor iemand anders?
Deel je verhaal dan ook hieronder (als je dat wilt, natuurlijk). Ik zie je jullie weer
de volgende keer!