Mijn life-story: Mijn Stalker EXTRA LANG!

Klets hierover de Update van 24 April 2017:

Hallo Winx vrienden, leuk dat jullie weer de tijd nemen
om de Update te lezen. Nu je dit artikel tot je hebt genomen,
vandaag is het weer tijd voor life-stories, deze keer weer over D.
Misschien weet je dit al van vorige Updates, maar sinds dat
maar korte stukjes waren, besloot ik er een uitgebreide life-story
voor jullie over te maken, van het begin tot het einde.
Maar voordat we beginnen, de vraag van vorige week:
Als je iets aan Winx kon veranderen, wat zou dat zijn?
Betere verhaallijnen - 13%
Betere dialoog - 13%
Minder Transformaties - 4%
Gevaarlijkere schurken - 13%
Meer focus op andere karakters - 4%
Van Roxy een Winx maken - 38%
Niks! Winx is al goed zoals het is - 4%
Alles - 13%
De meeste stemmen gaat naar optie 6, de meeste van jullie willen
dat Roxy een Winx wordt. Ik wil daar binnenkort
een uitgebreide Update over maken waarom ik denk
dat de makers van Winx van Roxy geen lid maken.
Hou de Updates dus in de gaten!
De nieuwe vraag van deze week:
Wat vindt jij het leukst aan World of Winx?

Terug naar de Update:
Voor de nieuwelingen op deze Site,
in deze reeks vertel ik over wat ik meemaak in mijn leven,
deze keer vertel ik over mijn stalker (en ex-vriendin) D.
Ik geef bij sommige geen namen vrij, ivm privacy redenen.
Behalve Sandra, want die kennen jullie nu wel.
Mijn hele verhaal over mijn relatie met D kun je hier lezen.

Een halfjaar geleden was gestopt met D.
De reden? Omdat het niet meer goed klikte, en omdat ik merkte
dat het steeds meer van mij kant moest komen. Het voelde
alsof ik diegene was die de moeite deed. Ze werdt ook
steeds onaardiger. Op een dag zei ze doodleuk tegen mij
dat iedereen mij raar vondt, en zij populair was
met happy smilies er achteraan. Of dat we een keer
hadden afgesproken, en ze afzegte, om vervolgens
met een ander op stap te gaan. Als er rare roddels over mij verspreid
werden, geloofde D die meteen - dom, want echte
vrienden geloven in jouw, niet in de roddels.
Ze was ook nooit echt blij voor me ofzo.
Haar complimenten waren vaag zoals 'Ja leuk’
of 'ja mooi’. D was nooit echt een makkelijk meisje, maar nu dacht ik echt
dat het meer keuze was geworden. Als ik zei, dat ik haar gedrag niet leuk vondt, reageerde
zij terug met dat ik overdreef of me aanstelde.
Op een gegeven moment, was de maat vol. En besloot ik de vriendschap te beeindigen.
En terecht, want daarna voelde ik echt een verandering in mijn leven.
Ik voelde me blijer, want D maakte me echt alles behalve blij.
Ik voelde dat ik ook meer vrijheid had. Ik was eindelijk van haar af.
Ik had al niet zoveel vrienden, maar ik dacht, beter weinig, dan
nog met D om te gaan. Want zij was echt een slechte vriendin.

Mijn andere vriendin Sandra (bekend van het forum)
had nog een tijdje contact met D - vreemde was dat zij
had geen problemen met haar! En ze vertelde me dat ze regelmatig
nog vroeg hoe het met mij ging, en ze nog steeds hoop had
dat ik terug kwam. Dat verbaasde me, want mij laatste berichtje
naar D was ’Jij hebt je tijd en kansen gehad’. Schijnbaar
was dat niet duidelijk genoeg voor haar dat dat betekend
dat iets over is. Sandra reageerde dat ik werken was, ze gaf
geen verdere details om mij te beschermen.
Ik ben dat haar zeer dankbaar! Het was echt raar om te bedenken
dat D nog steeds hoopte, maar ik had geen hoop meer.
Ze heeft me genoeg pijn gedaan, ik hoefde haar niet meer.
Er was een vage tijd dat D niet meer om mij vroeg, Sandra en ik
gingen ervan uit dat ze eindelijk was verder gegaan met haar leven.
Tot op een dag vroeg D aan Sandra of ik nog op Facebook zat,
waarbij Sandra met ja antwoordde. We vonden het al raar,
waarom wou ze dat weten? Ik had haar overal geblokkeerd en verwijderd,
dus het was onmogelijk dat ze me nog kon vinden.

Tot de volgende dag kreeg ik vreemde berichtjes
binnen van een zijnde Janine (en, via Facebook).
De berichtjes waren gevult met beledigende berichten.
Hier komen wat van die berichtjes:
’Heb je nog steeds zo’n nutteloos leven?’
’Niemand wilt vrienden zijn met jouw’
’Iedereen lacht jouw uit, kinderachtige kleuter’
We wisten niet wat we zagen! In eerste instantie dacht ik
aan een Janine waar ik vaak ruzie mee had vroeger op school.
Maar dat kon niet, daar was ik vanaf, die was mij echt wel vergeten,
die kon het onmogelijk zijn! We wisten nog steeds niet van wie dit was,
ik blokkeerde de persoon, we hoopte dat dit eenmalig iets zou blijven.
Niet dus. De eerst volgende dag kreeg ik nog een bericht,
met opnieuw beledigende teksten.
’Zwerver, lelijke eend’
’Al nieuwe vrienden gemaakt? Wil ik niet met jouw zijn hoor!’
’Saaie huismus’
En het leken er steeds meer te worden als de dagen verstreken.
Nu werdt ik echt van streek. Wie was deze persoon?
Toen gingen mijn ouders en ik beter kijken naar de berichten.
We vonden het nogal verdacht dat deze berichten precies kwamen
nadat D vroeg of ik nog Facebook had.
En ook aan de berichten, want ze waren geschreven in
een zeer slechte spelling. Er was maar één iemand die dat deed.
D, dus. Ik was zo boos, wat dacht ze wel,
het was duidelijk dat ze echt doorgedraait was,
en we zeiden nog tegenelkaar dat dit een soort wraak
van haar was dat ik haar had gedumpt. Gek wijf.
Als ze niet zo kinderachtig had gedragen, waren we nu nog vriendinnen, sorry.
Ik ben Sandra niets verschuldigd, ze kon het niet weten
dat D dit van plan was. Ze heeft ook per direct daarna haar verwijderd.

Hierna was het natuurlijk nog niet gestopt, De berichten gingen nog een aantal weken door,
en het werdt spam. Ze bleef beledigende berichten sturen.
Hier komen er nog een paar:
'tuttebel, pestkop’
'Heb je mij gemist?'
’Verveel jij je nooit nu je er alleen voor staat? Niemand houdt het uit met jouw’
’Eenzame’
We besloten de berichten te bewaren als bewijs.
Maar ik bleef geduld houden, en hopen dat het wel zou stoppen.
Weken gingen voorbij, de berichten werden minder al zolang ik haar zou negeren
en doen alsof ik ze nooit had gezien. Blokkeren hielp niet,
want dan maakte ze weer nieuwe accounts aan. Mijn zus stuurde
ze zelfs een bericht! De profielen waren vaag en inhoudloos,
ze had alleen de foto van de echte J gestolen
en als foto gedaan. Zo deed ze zich voor als haar om mij
te treiteren. Het bleef een tijdje stil. We dachten dat we van haar af waren en
ze de moed had opgegeven. Oh boy, wat waren we fout, toen op een Zondag avond
kreeg ik ineens een vreemde vrienden-verzoek van een J met mijn achternaam erachter
en deze keer mijn foto van mij op vakantie in Griekenland!
Nu was ze echt doorgedraait! Het leek alsof ik maar niet van haar af kwam.
Iemand raadde mij aan om dit op mijn tijdlijn te zetten op mijn Facebook.
Al snel hadden mensen haar gerapporteerd, en met resultaat! De volgende dag
had Facebook het nepaccount al gewist, vanwege de vele meldingen!
Toch kreeg ik weer berichten, het was toen als hoogstens 1 maand bezig
dat ze me lastig viel! En deze was de langst die ik had gehad,
minstens 10 berichten! Deze keer waren het bedreigingen, serieus
bedreiging. Hier komen ze:
’Dacht je dat je van mij af was?’
'Je komt nooit meer van mij af.
'Ik kom je opzoeken’.
Bizar, echt. Ik werdt doodsbang.

Ik wist niet meer wat ik moest doen. Hoe kwam ik van haar af?
Mijn moeder was nu mijn laatste hoop.
We hadden haar mobiele telefoon nummer nog bewaard.
Nu denk je misschien, met stalkers valt niet te praten,
je hebt gelijk, want ze drukte onze telefoontjes weg!
Overal. Op de huistelefoon. Op de telefoon van mijn moeder.
Ze kon onmogelijk weten dat wij het waren, want ze had net een nieuw nummer
en telefoon. We hadden eerst voorgenomen om niet te reageren
op de beledigende berichten, maar nu was dat onze enigste keuze.
Toen hebben we toch op de berichten geantwoord, als ze niet gauw zou stoppen
met dit gedoe, zouden we haar moeder inlichten, haar werk, en de politie, zo schreven we.
En je raad het al, het hielp! Het bleef eindelijk stil.
Nu twee maanden later. De nep-accounts bestaan nog wel, maar
ik heb niks meer gekregen. Geen boe of bah. Weg was ze.
Ondanks dat ze onder een andere naam
was, wisten we nu wel zeker dat het D was!
Anders had ze nu niet gestopt. Wat dacht ze? Dat we achterlijk waren?
Ik had gehoord van mijn collega dat Facebook telefoonnummers opslaat,
en als Facebook wil, dat ze geen accounts meer kan aanmaken op dat nummer.
Misschien is dat er ook wel gebeurd. Want een dag erna zag ik dat
Facebook de berichten uit zichzelf had gerapporteerd.


Dit was mijn stalker story over D.
Ik ben zo blij dat ik eindelijk van haar af ben.
Ken je dat gevoel, dat je denkt van iemand af te zijn, maar het juist andersom gebeurd?
Ookal was D altijd zo onaardig, dit had ik nooit van haar verwacht,
of van wie dan ook. Je weet niet wat mensen toe in staat zijn, totdat je het zelf meemaakt.
Ik denk soms nog weleens aan D. Maar ik heb haar nog niet kunnen
weten te vergeten, ookal wil ik dat heel graag.
Er is iets wat we me nog elke dag aan haar laat denken.
De schrik was best wel groot, misschien komt het wel daardoor.
En dan denk ik vooral aan hoe ze dacht me terug te kunnen krijgen,
na alles wat er is gebeurd. En dat ze denkt dat mensen haar tot
in de eeuwigheid zullen vergeven. Hopelijk leert ze ooit
dat dat niet zo werkt, en misschien leert ze dan een beter persoon worden.
Mijn zus zag dat ze nieuwe vrienden had op Facebook via andere mensen,
en ik wil niet lullig overkomen, maar dat die nieuwe vrienden niet weten
wat zij in haar vorige vriendschap allemaal heeft uitgevreten,
en ook nog te bedenken dat ze niet weten dat ze iemand online heeft lastig gevallen.
Dat is echt bizar. Laat me weten in het Gastenboek of het Forum Topic
wat je van mijn stalker story vondt. Ben jij ook weleens heel lang lastig gevallen door iemand?